Εκατό Νομπελίστες καταγγέλλουν καμπάνια της Greenpeace

Ζητούν απόρριψη της εκστρατείας κατά των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών

---

Εκατό Νομπελίστες, από τους οποίους περί τους 40 βραβευμένοι με Νόμπελ Ιατρικής, ζητούν με ανοικτή επιστολή τους από τις κυβερνήσεις του κόσμου να απορρίψουν την καμπάνια της Greenpeace κατά των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών και ειδικότερα κατά του χρυσού ρυζιού.

Ζητούν από την Greenpeace και τους υποστηρικτές της «να αναγνωρίσουν τα αποτελέσματα των υπεύθυνων επιστημονικών οργανισμών και των ρυθμιστικών αρχών και να εγκαταλείψουν την εκστρατεία κατά των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, γενικά, και κατά του χρυσού ρυζιού , ειδικότερα, όπως γράφουν στην επιστολή τους οι Νομπελίστες που αποτελούν το εν τρίτον των βραβευμένων που βρίσκονται ακόμη εν ζωή.

Καλούν τις κυβερνήσεις όλων των χωρών «να καταδικάσουν την καμπάνια της Greenpeace» και να κάνουν «ό,τι περνά από το χέρι τους» για να «επιταχύνουν την πρόσβαση των καλλιεργητών σε όλα τα μέσα της σύγχρονης βιολογίας».

Η ανοικτή επιστολή δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα supportprecisionagriculture.org και απευθύνεται και στην ίδια την μη κυβερνητική οργάνωση. Υπογράφεται από Νομπελίστες της Ιατρικής, της Βιολογίας και της Χημείας. Ανάμεσά τους, ο Βρετανός Τζέιμς Γουότσον που ανακάλυψε τη δομή του DNA.

«Όλοι οι επιστημονικοί και ρυθμιστικοί θεσμοί στον κόσμο έχουν αποδείξει επανειλημμένως και κατά συνεκτικό τρόπο ότι οι καλλιέργειες και τα τρόφιμα που είναι βελτιωμένα χάρη στην βιοτεχνολογία είναι το ίδιο ασφαλή, αν όχι περισσότερο, από εκείνα που προέρχονται από οποιαδήποτε άλλη μέθοδο παραγωγής».

Όμως, η Greenpeace έγινε η αιχμή του δόρατος της αντίδρασης στο χρυσό ρύζι που είναι εμπλουτισμένο με βιταμίνη A και μπορεί να περιορίσει ή να εξαλείψει τους περισσότερους θανάτους και ασθένειες που προέρχονται από την έλλειψη της βιταμίνης A από την οποία υποφέρουν 250 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο, το 40% των οποίων είναι παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών στις αναπτυσσόμενες χώρες.

«Η αντίδραση που στηρίζεται στο συναίσθημα και τον δογματισμό και αμφισβητείται από τα γεγονότα πρέπει να σταματήσει», γράφουν.

Σε απάντησή της από τη Μανίλα η Greenpeace απέρριψε τις κατηγορίες που αφορούν το χρυσό ρύζι, τονίζοντας ότι, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για το Ρύζι, η αποτελεσματικότητά του στην αντιμετώπιση της έλλειψης βιταμίνης A «δεν είναι αποδεδειγμένη».

«Οι εταιρείες ασκούν πιέσεις για το χρυσό ρύζι για να ανοίξουν τον δρόμο σε συνολική έγκριση για άλλες γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες», απαντά η οργάνωση που ισχυρίζεται ότι «η μόνη εγγυημένη λύση» για την αντιμετώπιση υου προβλήματος του υποσιτισμού είναι «μία υγιεινή και με ποικιλία διατροφή (!)».

Νέο σύστημα για τη συλλογή των πλαστικών από τη θάλασσα

Οι περιβαλλοντολόγοι έχουν χτυπήσει εδώ και αρκετά χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου για τους χιλιάδες τόνους πλαστικών που πέφτουν στη θάλασσα, μολύνοντας τα νερά και σκοτώνοντας χιλιάδες πουλιά, ψάρια και άλλους ζωντανούς οργανισμούς.

Μια ακτίνα ελπίδας έρχεται τώρα από τη Βόρεια Θάλασσα. Η ολλανδική εταιρία Ocean Cleanup δοκιμάζει τώρα ένα σύστημα φραγμάτων που επιπλέουν, 23 χλμ από την ακτή.

 

Αυτό το σύστημα μαζεύει τα πλαστικά απόβλητα που βρίσκονται στη θαλάσσια επιφάνεια.

«Το σύστημα αποτελείται από αυτά τα πολύ μακριά φράγματα, που μας επιτρέπουν να πιάσουμε και να συγκεντρώσουμε το πλαστικό.

 

Υπάρχουν επίσης συστήματα συγκέντρωσης που μας επιτρέπουν να κρατήσουμε τα απόβλητα σε ένα μέρος, καθώς και ένα σύστημα που μας επιτρέπει να τα βγάλουμε από τη θάλασσα, όταν ολοκληρώσουμε την περισυλλογή» αναφέρει ο Μπόγιαν Σλατ, ιδρυτής της Ocean Cleanup.

Το πρωτότυπο έχει 100 μέτρα μήκος και μοιάζει σαν μια σειρά από λουκάνικα από καουτσούκ. Θα δοκιμαστεί στις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στη Βόρεια Θάλασσα για έναν χρόνο.

Τα πλαστικά που συγκεντρώνονται στέλνονται στη συνέχεια σε μονάδες ανακύκλωσης.

«Και στο παρελθόν, οι άνθρωποι είχαν σκεφτεί να καθαρίσουν τις θάλασσες, αλλά οι ιδέες που υπήρχαν στηρίζονταν σε βάρκες με δίχτυα που θα έβγαιναν έξω και θα μάζευαν τα πλαστικά.

 

Αλλά το πρόβλημα με αυτή την ιδέα είναι ότι δεν θα σκότωνε μόνο όλη τη θαλασσινή ζωή, αλλά θα ήταν πανάκριβη και θα χρειαζόταν 79.000 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή της» υπογραμμίζει ο Μπόγιαν Σλατ.

Το πρόβλημα είναι ότι το συγκεκριμένο σύστημα μπορεί να συλλέγει μόνο πλαστικές συσκευασίες.

«Το 80% των απορριμμάτων στη θάλασσα προέρχεται από πηγές που βρίσκονται στην ξηρά.

 

Άρα δεν έχεις να κάνεις μόνο με θαλάσσια απορρίμματα. Αυτό το πρωτότυπο, βέβαια, διαχειρίζεται ένα μέρος του προβλήματος, αλλά αν θέλουμε να ασχοληθούμε με τα θαλάσσια απορρίμματα, πρέπει να ξεκινήσουμε από τη στεριά» εξηγεί η Νίνα Βαν Τούλον, από την ινδονησιακή πλατφόρμα πρόληψης και διαχείρισης των αποβλήτων.

Αν αυτή η τεχνολογία πετύχει, θα μπορεί να μπει σε κανονική εφαρμογή μέχρι το 2020.

 

Σύμφωνα με την εταιρία που την εξέλιξε, μέσα σε 10 χρόνια, μπορεί να μαζέψει το ήμισυ του μεγάλου όγκου απορριμμάτων του Βόρειου Ειρηνικού, τα οποία συγκεντρώνονται σε μια περιοχή, λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων.

ΠΗΓΗ: euronews.com

Πάνω από 6,5 εκατ. θάνατοι λόγω ρύπανσης

• 

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ. Περισσότεροι από 6,5 εκατομμύρια θάνατοι τον χρόνο συνδέονται άμεσα με την ατμοσφαιρική ρύπανση. Μάλιστα ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί στις προσεχείς δεκαετίες, εφόσον ο ενεργειακός τομέας δεν ενισχύσει τις προσπάθειές του για περιορισμό των εκπομπών καυσαερίων, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας (IEA). Η έκθεση της υπηρεσίας, που δημοσιοποιήθηκε στις αρχές της εβδομάδας, αναφέρει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η τέταρτη σημαντικότερη απειλή για την ανθρώπινη υγεία, μετά την υψηλή αρτηριακή πίεση, την κακή διατροφή και το κάπνισμα.

«Εάν δεν επέλθουν αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος παράγει και χρησιμοποιεί την ενέργεια, οι καταστροφικές συνέπειες της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ανθρώπινη ζωή θα συνεχίσουν να αυξάνονται», υποστηρίζει η έκθεση. Η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλείται κατά κύριο λόγο από μονάδες παραγωγής ενέργειας, εργοστάσια και αυτοκίνητα, ενώ στο φαινόμενο συμβάλλει και η οικιακή ρύπανση που προκαλείται από τους παλαιωμένους οικιακούς φούρνους καυσόξυλων ή άνθρακα, κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Η έκθεση εκτιμά ότι 3 εκατομμύρια πρόωροι θάνατοι οφείλονται στην ατμοσφαιρική ρύπανση και 3,5 εκατομμύρια προκαλούνται από την εισπνοή καυσαερίων από φούρνους κατοικιών. Ο αριθμός των θανάτων, ως αποτέλεσμα της οικιακής ρύπανσης, αναμένεται να περιορισθεί στα 3 εκατ. μέχρι το 2040, χάρη στη χρήση σύγχρονων μεθόδων παρασκευής φαγητού στον Τρίτο Κόσμο.

Έξυπνος κάδος ανακύκλωσης φτιαγμένος από μαθητές

Πάει… Ελβετία ο «έξυπνος» κάδος ανακύκλωσης «SmileyBin» που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γυμνασίου Πύδνας-Κολινδρού, Αλωνίων Πιερίας. Η ταλαντούχα ομάδα από τη Βόρεια Ελλάδα κατέκτησε την πρώτη θέση στον 10ο Τελικό Διαγωνισμό «Καλύτερη Μαθητική Εικονική Επιχείρηση 2016» του «Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece», που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας.  Τα παιδιά ξέσπασαν σε κλάματα από τη χαρά τους όταν ανακοινώθηκε ότι κέρδισαν το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό. Πρόκειται για μαθητές τρίτης Γυμνασίου και είναι οι μικρότεροι σε ηλικία μαθητές «επιχειρηματίες» που κατάφεραν να μπουν στην τελική δεκάδα, από τα 100 σχολεία απ' όλη την Ελλάδα που συμμετείχαν φέτος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση». «Είμαστε ένα μικρό Γυμνάσιο στα Αλώνια Πιερίας που έχει όλα-όλα 50 παιδιά από 4 χωριά της περιοχής. Το βραβείο αυτό μας δίνει μεγάλη δύναμη, καταλαβαίνουμε πως όλα στη ζωή είναι εφικτά», δήλωσε η μαθήτρια Μαρία Κοκκάλα, διεθύντρια Δημοσίων Σχέσεων της «Εικονικής Επιχείρησης» SmileyBin.  «H συμμετοχή μας στο πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση», πραγματικά άλλαξε τη ζωή μας» είπε συγκινημένος και ο μαθητής Ιορδάνης Πασχαλίδης, Διευθυντής Πωλήσεων της «SmileyBin».  «Μέχρι πέρυσι ήμασταν παιδιά που πηγαίναμε σπίτι-σχολείο, σχολείο-σπίτι. Φέτος έχουμε ζήσει απίστευτες εμπειρίες. Έχουμε γνωρίσει και συνεργαστεί με κορυφαίους επαγγελματίες, έχουμε ένα καταπληκτικό δικό μας προϊόν, είμαστε σήμερα στην Αθήνα, σε ένα μήνα θα είμαστε την Ελβετία… Όλα μοιάζουν σαν ένα υπέροχο όνειρο».  Τα παιδιά δημιούργησαν μια «πατέντα» ενός κάδου που έχει μέσα ζυγαριά και ανταμείβει τον χρήστη που ανακυκλώνει περισσότερο, με πόντους εκπτώσεων σε συνεργαζόμενα καταστήματα ή στα δημοτικά τέλη. Οι πόντοι πιστώνονται μέσω wifi σε ειδική κάρτα, η οποία χρησιμοποιείται και για να ανοίγει αυτόματα ο κάδος με ενέργεια από φωτοβολταϊκό πάνελ που υπάρχει στην οροφή. Σύνθημα των παιδιών: «Ανακύκλωσε και κέρδισε, εσύ και το περιβάλλον!». Η νικήτρια ομάδα θα ξεκινήσει τώρα εντατικές προετοιμασίες για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο μεγάλο Πανευρωπαϊκό Τελικό Διαγωνισμό «Company of The Year» του Junior Achievement Europe που θα γίνει στην Λουκέρνη της Ελβετίας 25-28 Ιουλίου.  Το δεύτερο βραβείο κέρδισε η ομάδα «MAPP» του Λυκείου Κολλεγίου Ψυχικού. Οι μαθητές ανέπτυξαν την εφαρμογή ΜAPP (Marathon APPlication) για κινητά, με στόχο την προώθηση του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας. Τόσο οι δρομείς όσο και οι θεατές θα είναι σε θέση να αξιοποιήσουν μία πληθώρα υποστηρικτικών υπηρεσιών πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η πιο σημαντική καινοτομία της εφαρμογής είναι η υπηρεσία tracking, που προσφέρει τη δυνατότητα εντοπισμού και παρακολούθησης δρομέων από θεατές και άλλους δρομείς μέχρι τον τερματισμό

HFO 1234yf: Το φρέον δολοφόνος!

Δημήτρης Κωσταρέλος  

Το HFO 1234yf (τετραφθοροπροπένιο)  είναι το νέο ψυκτικό μέσο που κυκλοφορεί ήδη στα νέας παραγωγής οχήματα βάσει υποχρεωτικής οδηγίας από την Ε.Ε.

Αν και υπήρξαν πολλές αντιδράσεις από τις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες λόγω επικινδυνότητας  -ίσως να γνωρίζετε μεγάλο δικαστικό αγώνα της Mercedes- και παρόλο που αρκετές εταιρίες δεν ήθελαν να το χρησιμοποιούν στα συστήματα κλιματισμού των οχημάτων τους, το HFO 1234yf έγινε τελικά υποχρεωτικό από την Ευρωπαϊκή ένωση. Πρόκειται για ένα  φιλικό προς το περιβάλλον αέριο καθώς ο δείκτης παγκόσμιας θέρμανσης GWP είναι στο 4 (σε αντίθεση με το R134a  που είναι στο 1430). O δείκτης καταστροφής στοιβάδας του όζοντος είναι και στα δύο αέρια μηδέν. Τι σημαίνουν όμως αυτοί οι δείκτες;

GWP: Global Warming Potential. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκύπτει από το χαρακτηριστικό κάποιων συστατικών της ατμόσφαιρας να αντανακλούν πίσω προς τη Γη τη θερμότητα που ακτινοβολείται από τη Γη στο διάστημα. Με αυτό τον τρόπο η θερμότητα που η γη θα έστελνε προς το διάστημα παραμένει στη γη με όλα τα κακά επακόλουθα.

ODP: Ozone Depletion Potential. Δείκτης καταστροφής στοιβάδας του όζοντος . Η καταστροφή της στοιβάδας του όζοντος προκαλείται κυρίως από τη καταλυτική δράση του χλωρίου και του βρωμίου όταν αυτά είναι συστατικά κάποιων χημικών ενώσεων και τα  οποία διασπούν τα μόρια του όζοντος (Ο3).

Ωστόσο, τι το κακό όμως έχει το HFO-1234yf  που το κάνει τόσο επικίνδυνο;

Το HFO-1234yf  αν και είναι φιλικό στο περιβάλλον είναι εξαιρετικά εύφλεκτο. Το πραγματικό πρόβλημα βέβαια  δεν είναι η ευφλεκτότητα ή η χημική  αντιδραστικότητα γιατί στο αυτοκίνητο έχουμε συνηθίσει να ασχολούμαστε με επικίνδυνες ουσίες, όπως βενζίνη, υγρά φρένων ή οξύ μπαταρίας. Το πραγματικό πρόβλημα προκύπτει όταν το HFO-1234yf καεί. Με την καύση του το HFO-1234yf μετατρέπεται σε Υδροφθορικό οξύ ή Υδροφθόριο όπως λέγεται. Η αντίδραση της καύσης του HFO-1234yf είναι η: CF3CFCH2 + 2.5 O2 → 2 CO2 + 2 HF + COF2.

Το Υδροφθόριο θεωρείται κατά τους διεθνείς οργανισμούς ένα ύπουλο δηλητήριο το οποίο αν έρθει σε επαφή με τα μάτια ή το δέρμα επιφέρει ανεπανόρθωτες βλάβες. Σε περίπτωση εισπνοής του Υδροφθορίου  ή αερολυμάτων Υδροφθορικού οξέος δημιουργούνται εγκαύματα στο αναπνευστικό σύστημα με όλες τις συνέπειες αυτών.  Πρόσφατα το Γερμανικό περιοδικό Auto Bild έκανε ένα πείραμα που άφησε όλους του εμπλεκόμενους άφωνους. Σε έναν απομονωμένο χώρο τοποθέτησαν το κεφάλι από ένα γουρούνι που προμηθεύτηκαν από ένα  σφαγείο και το ψέκασαν με 10 γραμμάρια  Υδροφθόριο. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

Μετά από μια σύντομη έκθεση στα δέκα γραμμάρια αέριο Υδροφθόριο, το δέρμα μέσα σε μισή ώρα γίνεται σκούρο γκρι, τα μάτια γίνονται νεφελώδη γαλακτώδη. «Το γκρι χρώμα είναι ένα σημάδι ότι το Υδροφθορικό οξύ που εγχέεται στο δέρμα και αντιδρά με τον ιστό», δήλωσε ο επικεφαλής του πειράματος. Αν το γουρούνι ήταν  ζωντανό, θα ήταν σήμερα πολύ αργά για να βοηθηθεί. Έτσι, όλα τα αποτελέσματα των δοκιμών μιλούν από μόνα τους: Η χρήση HFO-1234yf στον αυτόματο κλιματισμό είναι επικίνδυνη.

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που προκύπτει από το νέο HFO-1234yf  είναι η ιδιαίτερα υψηλή τιμή του κάτι που η κατασκευάστρια εταιρεία δικαιολόγησε ως «κόστος ανάπτυξης». Το μέσο κόστος ανά κιλό είναι περίπου στα 150-200€ και απαιτούνται ειδικά μηχανήματα συντήρησης καθώς δεν επιτρέπεται η μίξη του με άλλο αέριο. Τα αυτοκίνητα φέρουν ειδικές βαλβίδες  ελέγχου ώστε να αποφευχθεί  η ακούσια μίξη των αερίων στο συνεργείο.

Στην Αυστραλία για πολλά χρόνια ως υποκατάστατο του R134a χρησιμοποιούνται  φθηνοί  υδρογονάνθρακες όπως προπάνιο και  γεμίζονται χωρίς προηγούμενη μετατροπή σε παλαιές εγκαταστάσεις. Το οικονομικό όφελος για τον πελάτη θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό καθώς το προπάνιο κοστίζει  ανά κιλό  λιγότερο από ένα ευρώ. Εσείς τι άποψη έχετε επί του θέματος;

Μελέτη

Τα πολλά τεχνητά φώτα φέρνουν πρόωρα την άνοιξη

Tουλάχιστον κατά μία εβδομάδα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα

Η ολοένα αυξανόμενη χρήση του ανθρώπινου τεχνητού φωτισμού δεν αφήνει ανεπηρέαστη τη 

φύση, με συνέπεια -μεταξύ άλλων- η άνοιξη να έρχεται νωρίτερα, τουλάχιστον κατά μία εβδομάδα, 

σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

   

Είναι η πρώτη φορά που μια μελέτη επιβεβαιώνει σε μεγάλη κλίμακα τη σχέση ανάμεσα 

στον νυχτερινό τεχνητό φωτισμό και στην πρόωρη άνθηση των δέντρων και φυτών.

         

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Έξετερ στην Κορνουάλη, με επικεφαλής τον καθηγητή 

Ρίτσαρντ Φρεντς-Κόνσταντ του Τμήματος Βιοεπιστημών, έκαναν τη σχετική δημοσίευση 

στο περιοδικό βιολογίας της Βασιλικής Εταιρείας επιστημών της Βρετανίας "Proceedings 

of Royal Society B".

         

Oι Βρετανοί βιολόγοι χρησιμοποίησαν δορυφορικές εικόνες και πληροφορίες από πολίτες σε 

όλη τη χώρα τους, για να δείξουν ότι τα μπουμπούκια ξεφυτρώνουν έως επτάμιση μέρες 

νωρίτερα στις περιοχές με βραδινή φωταψία, σε σχέση με τις πιο σκοτεινές περιοχές. Όσο 

πιο καθυστερημένη είναι εκ φύσεως η ανθοφορία ενός φυτού, τόσο μεγαλύτερη φαίνεται 

να είναι η επίδραση του τεχνητού φωτισμού.

         

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα μικρότερα φυτά μέσα στους οικισμούς, τα οποία αναπτύσσονται 

κάτω από τεχνητά φώτα, π.χ. στις άκρες των δρόμων, επηρεάζονται ακόμη περισσότερο.

   

Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι η πρόωρη άνοιξη «πυροδοτεί» αλυσιδωτές επιπτώσεις στη 

φύση, επηρεάζοντας τον κύκλο ζωής διαφόρων οργανισμών, π.χ. εντόμων, ιδίως όσων ζουν 

σε συγχρονισμό με τα δέντρα και τα άλλα φυτά.

 H Greenpeace προειδοποιεί: μερικά από τα πλέον επικίνδυνα φυτοφάρμακα συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται

Τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων εντοπίστηκαν στα 2/3 του συνόλου των δειγμάτων, ενώ το 70% των ουσιών που ανιχνεύθηκαν είναι υψηλής τοξικότητας για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Η Greenpeace καλεί τον αναπληρωτή υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλη Αποστόλου «να εφαρμόσει σύστημα ελέγχου και καταγραφής της χρήσης φυτοφαρμάκων, να προχωρήσει αποφασιστικά στην κατάργηση των συνθετικών-χημικών φυτοφαρμάκων (ξεκινώντας από την απαγόρευση του «πιθανώς καρκινογόνου» Glyphosate, ενεργού συστατικού του Roundup της Monsanto) και να υποστηρίξει έμπρακτα τη βιώσιμη γεωργία στη χώρα».

Στην Ελλάδα αναλύθηκαν 5 δείγματα (3 χώματος και 2 νερού) από οπωρώνες μηλιών σε τρεις περιοχές της χώρας (Κορινθία, Ημαθία, Αρκαδία) και βρέθηκαν ίχνη από 5 φυτοφάρμακα, εκ των οποίων το εντομοκτόνο Dieldrin που είναι απαγορευμένο επί σειρά δεκαετιών στην Ε.Ε., καρκινογόνο και μεταλλαξιογόνο, έχει 10/10 τοξικότητα στις μέλισσες και 10/10 εμμονή στο περιβάλλον.

Η ανίχνευση του Dieldrin ενισχύει τις υποψίες ότι μερικά από τα πιο επικίνδυνα φυτοφάρμακα για την υγεία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στη χώρα μας παρά την απαγόρευσή τους.

Η βιώσιμη γεωργία παράγει υγιεινή και ασφαλή τροφή, υποστηρίζει η Greenpeace

Αυτή είναι η πρόταση της Greenpeace στο ζήτημα της ασφάλειας τροφίμων, αλλά και η απάντηση σε μελέτη 20 Αμερικανών επιστημόνων που υποστηρίζουν ότι «δεν έχουν βρεθεί διαφορές, που υποδεικνύουν υψηλότερο κίνδυνο για την ασφάλεια της ανθρώπινης υγείας, ανάμεσα στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και στα μη τροποποιημένα».

Αυτή είναι η πρόταση της Greenpeace στο ζήτημα της ασφάλειας τροφίμων, αλλά και η απάντηση σε μελέτη 20 Αμερικανών επιστημόνων που υποστηρίζουν ότι «δεν έχουν βρεθεί διαφορές, που υποδεικνύουν υψηλότερο κίνδυνο για την ασφάλεια της ανθρώπινης υγείας, ανάμεσα στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και στα μη τροποποιημένα».

Όπως παρουσιάζεται σε σχετική έρευνα της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης, είκοσι χρόνια μετά την πρώτη καλλιέργεια μεταλλαγμένων στις ΗΠΑ πλέον είναι αποδεδειγμένο ότι τα μεταλλαγμένα αυξάνουν τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων, δεν λύνουν το πρόβλημα της πείνας στον πλανήτη και δεν θεωρούνται ασφαλή από μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας. Σε αυτά τα βασικά συμπεράσματα καταλήγει η νέα έκθεση της Greenpeace με τίτλο «20 χρόνια αποτυχίας - γιατί τα μεταλλαγμένα απέτυχαν να πραγματοποιήσουν όσα υποσχέθηκαν».

Η έκθεση δημοσιεύεται μερικούς μήνες μετά την άρνηση 19 ευρωπαϊκών χωρών (εκ των οποίων και η Ελλάδα) να καλλιεργήσουν μεταλλαγμένα στην επικράτειά τους. Όπως τονίζει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ η υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace για τη βιώσιμη γεωργία, Έλενα Δανάλη «σήμερα γνωρίζουμε καλά ότι τα μεταλλαγμένα όχι μόνο δεν λύνουν αυτά τα προβλήματα, αλλά αντιθέτως τα επιδεινώνουν. Με τη συντριπτική πλειοψηφία καταναλωτών και αγροτών να εξακολουθεί να μην θέλει μεταλλαγμένα, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία που να επιτρέπει περαιτέρω καθυστέρηση στη στροφή της γεωργίας προς ένα μοντέλο περιβαλλοντικά και οικονομικά βιώσιμο».

Η κ. Δανάλη επισημαίνει ότι η Greenpeace καλωσορίζει την εξαίρεση της Ελλάδας από το νέο ευρωπαϊκό σύστημα αδειοδότησης καλλιέργειας μεταλλαγμένων καλαμποκιών. Μένει όμως να κάνει το πιο σημαντικό βήμα: να κάνει την εξαίρεση κανόνα με τη σύνταξη και υιοθέτηση νόμου, που θα απαγορεύει οριστικά και μόνιμα όλες τις καλλιέργειες μεταλλαγμένων στη χώρα» και υπογραμμίζει ότι η έκθεση της Greenpeace επανεξετάζει τις επιστημονικές αποδείξεις σχετικά με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους των μεταλλαγμένων και καταλήγει σε επτά βασικά συμπεράσματα:

1. Τα μεταλλαγμένα αυξάνουν τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων

Οι ποικιλίες μεταλλαγμένων είτε παράγουν παρασιτοκτόνο είτε είναι ανθεκτικές σε κάποια είδη ζιζανιοκτόνων. Τα παράσιτα και τα ζιζάνια αναπτύσσουν αντίσταση στις τοξίνες, οπότε δημιουργούνται υπερπαράσιτα και υπερζιζάνια με αποτέλεσμα οι αγρότες να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερα χημικά φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα.

2. Τα μεταλλαγμένα δεν μπορούν να καταπολεμήσουν το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας.

Τα μεταλλαγμένα δεν λύνουν το πρόβλημα της πείνας στον πλανήτη, αντίθετα αποτελούν απειλή για την παγκόσμια διατροφική ασφάλεια, ενώ πλήττουν άμεσα το εισόδημα των αγροτών μικρής κλίμακας και δεν αυξάνουν τις σοδειές των παραγωγών. Όπως δηλώνει η κ. Δανάλη «φαίνεται ξεκάθαρα στην έκθεση της επιστημονικής ομάδας της οργάνωσης, ότι η πείνα οφείλεται στην άνιση κατανομή των τροφίμων στον πλανήτη και όχι στην έλλειψη τους (ο πλανήτης παράγει διπλάσια ποσότητα τροφίμων)».

3. Δεν υπάρχει επιστημονική συναίνεση για την ασφάλεια των μεταλλαγμένων

Παρά τις προσπάθειες της βιομηχανίας αγροχημικών να καθησυχάσει τους καταναλωτές ότι οι επιστήμονες συναινούν στην ασφάλεια των μεταλλαγμένων, περισσότεροι από 300 επιστήμονες έχουν διαφωνήσει με αυτόν τον ισχυρισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα το 85% των μεταλλαγμένων καλλιεργούνται μόνο σε τέσσερις χώρες της αμερικανικής ηπείρου (ΗΠΑ, Βραζιλία, Αργεντινή και Καναδάς) που αντιστοιχούν στο 3% της παγκόσμιας αγροτικής γης.

4. Τα μεταλλαγμένα δεν είναι η καινοτομία των διατροφικών μας συστημάτων

Επιπλέον τα πνευματικά τους δικαιώματα ανήκουν σε ελάχιστους πολυεθνικούς κολοσσούς το οποίο περιορίζει τη δυνατότητα καινοτομίας.

5. Τα μεταλλαγμένα φυτά δεν είναι ανθεκτικά στις κλιματικές αλλαγές

Η ανθεκτικότητα εξαρτάται από πρακτικές που προωθούν τη βιοποικιλότητα και όχι απλοποιημένα αγροτικά συστήματα για τα οποία έχουν σχεδιαστεί τα gmos.

6. Τα μεταλλαγμένα δεν μπορούν να συνυπάρξουν με άλλες καλλιέργειες

Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 400 περιστατικά γενετικής επιμόλυνσης.

7. Τα μεταλλαγμένα δεν έχουν οικονομικά οφέλη για τους αγρότες

Οι μεταλλαγμένοι σπόροι είναι πατενταρισμένοι και οι τιμές τους αυξάνονται τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ αυξάνεται και η εξάρτηση των αγροτών από χημικά.

Σχετικά με τα σενάρια εξαγοράς της εταιρείας Monsanto από την Bayer η κ. Δανάλη σχολιάζει ότι «η περαιτέρω συγκέντρωση ελέγχου και δύναμης στα χέρια ελάχιστων πολυεθνικών δεν ωφελεί ούτε τους αγρότες που παράγουν την τροφή ούτε τους ανθρώπους που την καταναλώνουν. Η αύξηση του ελέγχου της αγοράς από την Bayer και την Monsanto που ήδη ελέγχουν την αγορά φυτοφαρμάκων, μεταλλαγμένων και σπόρων σημαίνει μεγαλύτερη εξάρτηση των αγροτών από τις εταιρείες, μικρότερη ποικιλία σπόρων, αύξηση των τιμών και μεγαλύτερο έλεγχο της τροφής μας».

Ένταξη 100 νέων περιοχών στο ευρωπαϊκό δίκτυο «Natura 2000»

Σε διαβούλευση προτάσεις για κωδικοποίηση όλης της δασικής νομοθεσίας

Με εκατό νέες περιοχές συμπληρώθηκε το δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 της Ελλάδας, ώστε να θεωρείται επαρκές από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ό,τι αφορά την προστασία τόσο των οικοτόπων όσο και των ειδών (χλωρίδας - πανίδας) κοινοτικού ενδιαφέροντος. Οι προτάσεις νέων περιοχών καλύπτουν έκταση που ανέρχεται σε  1.590.738 εκτάρια και καλύπτει περίπου 0,36% της χέρσου και 17% των εθνικών χωρικών υδάτων. Το υφιστάμενο Δίκτυο Natura 2000 αποτελείται από 419 περιοχές, οι οποίες καταλαμβάνουν 27,2% των χερσαίων περιοχών και 6,12% των χωρικών υδάτων.

Ειδικότερα, με βάση μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ (ΕΠΠΕΡΑΑ - έργο εποπτείας), αλλά και άλλες τεκμηριωμένες μελέτες και χρησιμοποιώντας κατάλληλα κριτήρια, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατέληξε σε μια πρόταση για ένταξη εκατό νέων περιοχών Natura 2000, η οποία θα παραμείνει αναρτημένη στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΝ έως τις 22 Ιουλίου.

Οι προτάσεις αφορούν σε 68 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ), 32 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και μία περιοχή που προτείνεται ταυτόχρονα ως ΤΚΣ και ΖΕΠ. Ορισμένες περιοχές προτείνονται ως επεκτάσεις υφιστάμενων Natura και ορισμένες ως νέες περιοχές. Στην ιστοσελίδα υπάρχει συγκεντρωτικός πίνακα των προτεινόμενων περιοχών με τα χαρακτηριστικά τους, χάρτης του συνόλου των περιοχών καθώς και της κάθε περιοχής ξεχωριστά σε μορφή εικόνας και χάρτες των προτάσεων σε GIS.   

Οι προτεινόμενες προς ένταξη περιοχές αφορούν κατά κύριο λόγο το θαλάσσιο τμήμα του Δικτύου Natura 2000. Σε ό,τι αφορά στις ΖΕΠ, βασικό άξονα της πρότασης αποτελούν οι Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της Ελλάδας.

Η επιλογή συνάδει με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), το οποίο πρόσφατα σε απόφασή του αναγνώρισε καθεστώς θεσμικής προστασίας για τις σημαντικές περιοχές για τα πουλιά, αντίστοιχο με εκείνο των ΖΕΠ. Δεν προτείνονται χερσαίες περιοχές ως ΖΕΠ καθώς σύμφωνα με απόφαση του Κολλεγίου των Επιτρόπων το Νοέμβριο 2011 το δίκτυο των χερσαίων ΖΕΠ της Ελλάδας θεωρείται επαρκές.

Συνολικά, ο αριθμός και η έκταση των περιοχών που προτείνονται ως νέες περιοχές Natura 2000 έχει ως εξής:

* 39 χερσαίοι Τόποι Κοινοτικής Σημασίας, έκτασης 47.433 εκταρίων

* 28 θαλάσσιοι Τόποι Κοινοτικής Σημασίας, έκτασης 1.011.293 εκταρίων

* 32 Ζώνες Ειδικής Προστασίας, έκτασης 844.343 εκταρίων

* ένας θαλάσσιος ΤΚΣ - ΖΕΠ , συνολικής έκστασης 1.978.755 εκταρίων

Εκτιμάται ότι με τις συγκεκριμένες προτάσεις καλύπτεται επαρκώς το χερσαίο Δίκτυο Natura 2000 της χώρας. Σε ό,τι αφορά το θαλάσσιο, θα πραγματοποιηθεί νέα αξιολόγηση σε επίπεδο βιογεωγραφικής ζώνης.

Τα σχόλια της διαβούλευσης αποστέλλονται στο e-mail: new.natura@prv.ypeka.gr

Κωδικοποίηση της Δασικής Νομοθεσίας

Σε δημόσια διαβούλευση ετέθησαν από το υπουργείο Περιβάλλοντος και οι προτάσεις για Κωδικοποίηση της Δασικής Νομοθεσίας, το οποίο χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Μεταρρύθμιση Δημόσιου Τομέα 2014-2020». Τα σχετικά αρχεία έχουν αναρτηθεί στον ιστοχώρο http://www.kodikopoiisi-dasikis-nomothesias.gr. Η δυνατότητα για την υποβολή των σχολίων - παρατηρήσεων θα διαρκέσει ως τις 6.7.2016.

Οι νέες καλλιέργειες δεν μπορούν «να τα βγάλουν πέρα» με την κλιματική αλλαγή

Σε ένα θερμότερο περιβάλλον, το χρονικό διάστημα που απαιτείται μεταξύ της φύτευσης και της συγκομιδής μειώνεται και αυτό είναι κάτι που πιθανότα θα επηρεάσει τις αποδόσεις των νέων ποικιλιών που δεν θα έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.

Εάν δεν ληφθούν μέτρα για την επιτάχυνση της εισαγωγής νέων ποικιλιών, οι αποδόσεις των καλλιεργειών ανά τον κόσμο θα σημειώσουν μεγάλη πτώση μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Νέα μελέτη αναφέρει ότι οι θερμοκρασίες αυξάνονται γρηγορότερα από την ανάπτυξη της καλλιέργειας ποικιλιών που μπορούν να αντεπεξέλθουν σε έναν θερμότερο κόσμο.

Στην Αφρική, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορεί να χρειαστούν 10-30 χρόνια προκειμένου οι αγρότες να μπορέσουν να αναπτύξουν μια νέα ποικιλία αραβοσίτου.

Από τη στιγμή που οι νέες καλλιέργειες φυτεύονται όμως, αντιμετωπίζουν ένα πιο ζεστό περιβάλλον από αυτό που αναπτύχθηκαν.

Οι επιστήμονες της νέας μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature που αφορά την κλιματική αλλαγή, εξέτασαν τις επιπτώσεις της αύξησης της θερμοκρασίας στη «διάρκεια των καλλιεργειών», δηλαδή το χρονικό διάστημα που απαιτείται μεταξύ της φύτευσης και της συγκομιδής.

Διαπίστωσαν ότι σε ένα θερμότερο περιβάλλον η «διάρκεια» των καλλιεργειών θα είναι συντομότερη άρα οι ποικιλίες θα έχουν λιγότερο χρόνο για να αναπτυχθούν και έτσι οι αποδόσεις τους μπορεί να επηρεαστούν. 

Με πιστοποίηση ντόπιων φυλών παρασκευή φέτας

Πανάγος Γιάννης |  14/06/2016 - 02:49 μμ

Νέες πιο αυστηρές διαδικασίες για την πιστοποίηση της φέτας, με πρώτο βήμα την υποχρεωτική βεβαίωση από ζωοτέχνη ή κτηνίατρο ότι το τελικό προϊόν, δηλαδή η φέτα, παράγεται από αιγοπρόβειο γάλα αποκλειστικά και μόνο ντόπιων φυλών, προτείνει ο καταξιωμένος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Ελληνικής Ζωοτεχνικής Εταιρείας (ΕΖΕ) Γιώργος Ζέρβας.

Σύμφωνα με μελέτη του ΓΠΑ ο κλάδος της ζωικής παραγωγής με τις περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης και το μικρότερο ρίσκο επένδυσης είναι η αιγοπροβατοτροφία, γεγονός που αποδίδεται κατά κύριο λόγο στη φέτα.

Το θέμα απασχόλησε Επιστημονική Ημερίδα της ΕΖΕ που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 14 Ιουνίου στα Γιάννενα με στόχο την προαγωγή της επιστημονικής γνώσης στους τομείς της Βελτίωσης, της Διατροφής, της Αναπαραγωγής και της Εκτροφής των αγροτικών-παραγωγικών ζώων μέσω της έρευνας, του πειραματισμού και των εφαρμογών στην πράξη.

Υπενθυμίζεται ότι πριν από λίγο καιρό και πολύ πριν προκύψει θέμα δυνατότητας της Νότιας Αφρικής (κατόπιν συμφωνίας με την Ε.Ε.) να διαθέτει στην αγορά προϊόν με το όνομα φέτα, σε άρθρο του κ. Ζέρβα το οποίο φιλοξένησε το AgroNews και η Agrenda, τονίζονταν ο κίνδυνος εκφυλισμού της ταυτότητας της φέτας που παράγει η χώρα μας, καθώς στο θέμα των φυλών, ήρθε να προστεθεί και η εισαγωγή πρόβειου γάλακτος, αρχικά από την Σαρδηνία.  

Ο χαιρετισμός του Πρόεδρου της Ε.Ζ.Ε., καθηγητού Γεωργίου Ζέρβα

Σας καλωσορίζω στην Επιστημονική Ημερίδα που οργανώθηκε από την Ελληνική Ζωοτεχνική Εταιρεία με θέμα «Διατήρηση και Διαχείριση Ζωικών Γενετικών Πόρων: αναγκαιότητα και επένδυση ταυτόχρονα».

Μεταξύ των βασικών σκοπών της Ελληνικής Ζωοτεχνικής Εταιρείας προέχουσα θέση έχει η προαγωγή της επιστημονικής γνώσης στους τομείς της Βελτίωσης, της Διατροφής, της Αναπαραγωγής και της Εκτροφής των αγροτικών-παραγωγικών ζώων μέσω της έρευνας, του πειραματισμού και των εφαρμογών στην πράξη. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού η Ε.Ζ.Ε. οργανώνει αφενός το Ετήσιο Επιστημονικό της Συνέδριο, αφετέρου στο πλαίσιο της Zootechnia Συμπόσια και Ημερίδες, όπως η σημερινή, για την ανάπτυξη της Ζωικής Παραγωγής γενικότερα.

Σε προηγούμενο Επιστημονικό Συνέδριο της Εταιρείας που πραγματοποιήθηκε στη Φλώρινα τον Οκτώβριο του 2014, είχε οργανωθεί συζήτηση στρογγυλής τράπεζας με θέμα «Αξιολόγηση και αξιοποίηση ελληνικών φυλών αιγοπροβάτων» με συμμετοχή των πλέον ειδικών επιστημόνων της χώρας μας στο εν λόγω αντικείμενο. Από τη διεξαχθείσα αυτή συζήτηση προέκυψαν προβληματισμοί, διαπιστώσεις και ερωτήματα που απαιτούν άμεσες και ουσιαστικές απαντήσεις και εφαρμόσιμες λύσεις.

Μία πραγματική διαπίστωση είναι ότι τα τελευταία 2-3 χρόνια υπάρχει μία στροφή προς την επιχειρηματική επένδυση στην κτηνοτροφία και ιδιαίτερα στα μικρά μηρυκαστικά. Στην προσπάθεια αυτή οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές αντιμετωπίζουν ένα σημαντικό δίλημμα: ποια φυλή να επιλέξουν - ελληνική ή εισαγόμενη; Και από τις ελληνικές ποια φυλή; Θεωρούμε ότι η εκτροφή ζώων που στο ελληνικό περιβάλλον γενικότερα, αλλά και στις επιμέρους περιοχές και συνθήκες της χώρας μας, αποδίδουν σε μόνιμη βάση το μέγιστο της παραγωγής τους αποτελεί θεμελιώδη επιλογή για την επίτευξη του στόχου αυτού και η Γενετική Βελτίωση έχει τον πρώτο λόγο σ’ αυτό.

Το συγκεκριμένο έργο είναι επείγον και δεν επιδέχεται περαιτέρω καθυστέρηση γιατί οι επιπτώσεις από λάθος αποφάσεις και ενέργειες θα είναι ολέθριες και μακροχρόνιες για τη ζωική παραγωγή της χώρας μας, με σημαντικές κοινωνικοοικονομικές συνέπειες. Γι’ αυτό καλέσαμε τους πλέον ειδικούς επιστήμονες που ασχολούνται, θεωρητικά και πρακτικά, με το εν λόγω θέμα για να ακούσουμε τις απόψεις τους και να υποβάλουμε, επίσημα πλέον, στην Πολιτεία συγκεκριμένες προτάσεις, η οποία βέβαια εν πολλοίς θα έχει και την ευθύνη υλοποίησης.

Οι καύσωνες «θα γίνουν ο κανόνας τις επόμενες δεκαετίες»

Ζεσταίνεστε ήδη; Ετοιμαστείτε για κάτι πολύ χειρότερο: αν η ανθρωπότητα αποτύχει να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, τα καλοκαίρια της δεκαετίας του 2060 θα είναι θερμότερα κι από τους χειρότερους καύσωνες που έχουν καταγραφεί ως σήμερα, προειδοποιεί το αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας.

Αν η παγκόσμια θέρμανση δεν ανακοπεί, οποιοδήποτε καλοκαίρι την περίοδο 2061-2080 θα έχει 80% πιθανότητα να είναι θερμότερο από το θερμότερο καλοκαίρι που έχει καταγραφεί ποτέ, καταλήγει η μελέτη.

Αν όμως μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η πιθανότητα αυτή μπορεί να πέσει στο 41% ως παγκόσμιος μέσος όρος.

Η εκτίμηση αφορά όλες τις χερσαίες περιοχές του πλανήτη με εξαίρεση την Ανταρκτική, η οποία δεν συμπεριελήφθη στους υπολογισμούς.

Η μελέτη, διαθέσιμη οnline, θα δημοσιευτεί σε ειδικό τεύχος της επιθεώρησης Climatic Change, αφιερωμένο στην ποσοτικοποίηση του οφέλους από τις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών άνθρακα. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από τα Εθνικά Ιδρύματα Επιστήμης των ΗΠΑ και της Ελβετίας.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν υπερυπολογιστή για να προσομοιώσουν τα μελλοντικά καλοκαίρια σε δύο βασικά σενάρια, ένα στο οποίο οι εκπομπές μειώνονται και ένα δεύτερο στο οποίο οι εκπομπές ακολουθούν τις τρέχουσες τάσεις.

Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τις καλοκαιρινές θερμοκρασίες για το διάστημα 1920-2014. Επιπλέον, οι ερευνητές προσομοίωσαν τις καλοκαιρινές θερμοκρασίες για το ίδιο διάστημα προκειμένου να έχουν καλύτερη εικόνα για τις μέγιστες φυσικές διακυμάνσεις.

«Το αποτέλεσμα είναι μια πιο πλήρης και αξιόπιστη εικόνα για το τι πρέπει να θεωρηθεί φυσική ποικιλότητα και τι μπορεί να αποδοθεί στην κλιματική αλλαγή» εξηγεί ο Φλάβιο Λένερ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.

Το θετικό είναι ότι η μείωση των εκπομπών μπορεί να μειώσει δραστικά την πιθανότητα συνεχόμενων καλοκαιριών με ακραίους καύσωνες, τουλάχιστον για μεγάλο μέρος του πλανήτη.

Για άλλες περιοχές, όμως, η εκτίμηση είναι μάλλον δυσοίωνη: σε ορισμένες περιοχές, όπως το μεγαλύτερο μέρος των τροπικών και η Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, η πιθανότητα να γίνουν ο κανόνας τα ακραία καλοκαίρια θα υπερβαίνει το 90% ακόμα κι αν οι εκπομπές μειωθούν.

Για εκατομμύρια ανθρώπους, η ευκαιρία για δροσιά φαίνεται πως έχει ήδη χαθεί.

Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης

Το διαβάσαμε στο: In.gr

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΙΕΛΚΑ

Στην πρώτη θέση της Ε.Ε. σε κατανάλωση πλαστικής σακούλας η Ελλάδα

Στην πρώτη θέση της ΕΕ, σε κατανάλωση πλαστικής σακούλας, κατατάσσεται η Ελλάδα με βάση τα στοιχεία του 2015, όπως αυτά αποτυπώνονται σε έρευνα του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ).

• ΕΘΝΟΣ On Line

ΕΘΝΟΣ On Line, 12:53,

Η σχετική έρευνα του ΙΕΛΚΑ βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και θα καταλήξει με την κατάθεση συγκεκριμένων εναλλακτικών προτάσεων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2015/720. Tα μέχρι τώρα ευρήματα της μελέτης - που δημοσιοποιήθηκαν σήμερα μέσω της ηλεκτρονικής σελίδας του Ινστιτούτου - είναι αποκαλυπτικά για το μέγεθος του προβλήματος. 

Συγκεκριμένα:

- Οι μέχρι τώρα μετρήσεις και εκτιμήσεις αναφέρουν ότι το 2015 στην Ελλάδα αντιστοιχούν 363 σακούλες ανά κάτοικο ανά έτος. Η μέτρηση αυτή είναι κατά 50% μεγαλύτερη από την δημοσιευμένη εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2010, στις 242 σακούλες ανά κάτοικο, η οποία τότε κατέτασσε την Ελλάδα στην 4η θέση ανάμεσα στις 19 χώρες με διαθέσιμα στοιχεία. Σημειώνεται ότι η εκτίμηση για 363 σακούλες φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση σε κατανάλωση, διπλάσια σχεδόν από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 175 τεμαχίων.

- Σήμερα στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται συνολικά 4,3 δισεκ. σακούλες με σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος, περίπου δηλαδή 33.000 τόνοι πλαστικές σακούλες με πολύ σημαντικό κόστος.

 

- Αντίθετα, οι επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες (π.χ. υφασμάτινες) είναι ελάχιστες. Υπολογίζονται με βάση την έρευνα του ΙΕΛΚΑ σε 400.000-500.000 ανά έτος, δηλαδή περίπου 0,05 σακούλες ανά κάτοικο, όταν π.χ. η Δανία η οποία είναι από τις πιο προχωρημένες χώρες στη μείωση της πλαστικής σακούλας έχει 75 επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες ανά κάτοικο, ενώ ο μέσος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 23. (Σημειώνεται ότι η έρευνα της Eunomia αναφέρει υψηλότερους αριθμούς για την Ελλάδα, οι οποίοι όμως δεν επιβεβαιώνονται με βάση τα ευρήματα της έρευνας του ΙΕΛΚΑ).

Το μέγεθος του προβλήματος γίνεται περισσότερο εμφανές όταν συγκρίνεται η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα με την υποχρέωση της χώρας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συγκεκριμένα η Ευρωπαϊκή Οδηγία αναφέρει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα «που εξασφαλίζουν ότι το ετήσιο επίπεδο κατανάλωσης δεν θα υπερβαίνει τις 90 λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς κατά κεφαλήν το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2019 και τις 40 λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς κατά κεφαλήν το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025. Προκειμένου να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, θα πρέπει η κατανάλωση στην Ελλάδα να μειωθεί κατά 80% ως το 2019 και 90% ως το 2025.

Οι περισσότερες από τις Ευρωπαϊκές χώρες, είτε στο πλαίσιο της εναρμόνισης της εθνικής νομοθεσίας τους με την κοινοτική, είτε λόγω εθνικής στρατηγικής έχουν υιοθετήσει ήδη πρακτικές μείωσης της χρήσης πλαστικής σακούλας. 

Ακολουθούν μερικά ενδεικτικά παραδείγματα:

- Δανία: Το 2003, η Δανία εισήγαγε ένα φόρο στις λιανικές επιχειρήσεις για να μειώσει τις πλαστικές σακούλες. Αυτό ενθάρρυνε τα καταστήματα να χρεώνουν για τις πλαστικές σακούλες και αύξησε τη χρήση/ζήτηση για επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες. Υπολογίζεται ότι μείωσε περίπου κατά 66% τις πλαστικές σακούλες. Μέχρι το 2014 η Δανία είχε τη χαμηλότερη χρήση πλαστικής σακούλας στην Ευρώπη, με 4 σακούλες ανά άτομο ανά έτος.

- Γερμανία: Μέσω του προγράμματος Green Dot η Γερμανία επιβάλλει ένα τέλος στην υπερβολική συσκευασία. Όλα τα καταστήματα στη Γερμανία που παρέχουν πλαστικές σακούλες πρέπει να πληρώσουν ένα φόρο ανακύκλωσης.

- Ιρλανδία: Τον Μάρτιο του 2002, η Ιρλανδία εισήγαγε ένα φόρο 0,15 ευρώ, ο οποίος εισπράττεται στο σημείο πώλησης. Αυτό οδήγησε στο 90% των καταναλωτών να χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες μέσα σε ένα χρόνο. Ο φόρος αυξήθηκε σε 0,22 ευρώ το 2007. Τα έσοδα αποδίδονται σε ένα Ταμείο Περιβάλλοντος.

- Ιταλία: Τον Ιανουάριο του 2011, η Ιταλία απαγόρευσε πλήρως τη διανομή της ελαφριάς πλαστικής σακούλες που δεν είναι από βιοδιασπώμενο υλικό.

- Ηνωμένο Βασίλειο: Οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ στο Ηνωμένο Βασίλειο εισήγαγαν το «bags for life», από το 2008 ένα πρόγραμμα με επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες που οι πελάτες ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν αντί για πλαστικές σακούλες μιας χρήσης. Σε συνέχεια αυτού του μέτρου, στην Αγγλία στις 5 Οκτωβρίου 2015 εισήχθη μια ελάχιστη χρέωση πέντε πένες ανά πλαστική σακούλα μιας χρήσης. Ισχύει για τους λιανοπωλητές με περισσότερους από 250 εργαζόμενους. Σε αντίθεση με το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο, η χρέωση δεν ισχύει για σάκους ή χάρτινες σακούλες που κατασκευάζονται από άλλα φυσικά υλικά. Ο ΦΠΑ που τίθεται επί των πωλήσεων αποδίδεται στην κυβέρνηση. Οι έμποροι λιανικής πώλησης μπορούν να επιλέξουν πώς χρησιμοποιούνται τα χρήματα που συγκεντρώνονται από τις πωλήσεις των τσαντών κατά το δοκούν. Η κυβέρνηση, ωστόσο, σχεδιάζει την δημοσίευση πληροφοριών ετήσια σχετικά με το πρόγραμμα ώστε να ενθαρρύνει τους λιανοπωλητές να δωρίσουν τα έσοδα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα.

- Ολλανδία: Η Ολλανδία εφαρμόζει μία πλήρη απαγόρευση της διανομής δωρεάν πλαστικής σακούλας από την 1η Ιανουαρίου, 2016. Η απαγόρευση έχει μια μικρή εξαίρεση για τα μη συσκευασμένα προϊόντα τροφίμων, τα οποία εκτίθενται σε πιθανό κίνδυνο μόλυνσης, δηλαδή φρέσκα φρούτα. Καταστήματα, ιδίως τα σούπερ μάρκετ, πωλούν επαναχρησιμοποιήσιμες πλαστικές σακούλες για περίπου 0,15 ευρώ έως 0,25 ευρώ.

Στο γενικότερο πλαίσιο δράσεων για τη μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας συστάθηκε ομάδα εργασίας με πρωτοβουλία της γενικής γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής το ΙΕΛΚΑ και τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) με σκοπό τον καθορισμό των δράσεων για την από κοινού εκπόνηση και υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου δράσης με την εμπλοκή όλων των φορέων, ιδιωτικών και δημόσιων, με σκοπό την ευαισθητοποίηση του καταναλωτικού κοινού και την άμεση μείωση της χρήσης της πλαστικής σακούλας.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κώστας Δελής. ΤΕΙ Καλαμάτας: Είναι η σειρά του καταναλωτή να στηρίξει τις παραδοσιακές καλλιέργειες

Επικίνδυνος περιορισμός της γενετικής βάσης παρατηρείται τα τελευταία 30 χρόνια σε όλες σχεδόν τις σημαντικές καλλιέργειες. Για πολλές από αυτές δεν χρησιμοποιούνται στη βελτίωση περισσότερο από το 5-10% της διαθέσιμης παραλλακτικότητας.

Και όμως, στην Ελλάδα μόνο, καλλιεργούνταν μέχρι πρόσφατα 111 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί μαλακού σιταριού, 139 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί σκληρού, 99 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί κριθαριού, 294 καλαμποκιού και 39 ντόπιες ποικιλίες και πληθυσμοί βρώμης και 605 ποικιλίες φασουλιού, που έπαψαν πλέον να καλλιεργούνται .

Επίσης, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 1927, η καλλιέργεια του σιταριού περιελάμβανε 100% ντόπιες ποικιλίες, το 1969 μόνο 10%, ενώ σήμερα κυριολεκτικά έχει εκτοπιστεί από την καλλιέργεια το σύνολο των παλιών ποικιλιών.

Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 1% των ντόπιων ποικιλιών σταριού και το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν 50 χρόνια στην Ελλάδα έχει διασωθεί υπό καλλιέργεια μέχρι τις μέρες μας.

Όλα αυτά και χιλιάδες άλλα γίνονται όχι μόνο γιατί τα αποφάσισαν τα "κέντρα εξουσίας", ή γιατί είναι η πολιτική των κρατών. Έγιναν και γιατί ο καθένας μας τα στήριξε και συνεχίζουμε να τα στηρίζουμε. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σε αυτό το πρωτοφανές ολοκαύτωμα; Θα μείνουμε απαθείς ή θα πάρουμε την ευθύνη που μας αναλογεί; Οι ντόπιες ποικιλίες είναι η ελπίδα μας και η πρότασή μας.

Τα παραπάνω συνέβαιναν στον 20ο αιώνα, τον 21ο αιώνα όμως συντελείται μια πρωτοφανής αφύπνιση της ανθρωπότητας και αυτή η αρνητική κατάσταση τείνει να ανατραπεί.

Για όλα τα παραπάνω μιλήσαμε με τον Δρ. Κώστα K. Δελή MSc, PhD, Καθηγητής Εφαρμομών Γενετικής Φυτών και Βιοτεχνολογίας, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής, Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων ΤΕΙ Πελοποννήσου.

Οι παραδοσιακές ποικιλίες υπερέχουν των εμπορικών υβριδίων 

Τα όσα ακολουθούν φιλοδοξούν να δώσουν στον αναγνώστη να καταλάβει αυτό που ήδη υποσυνείδητα γνωρίζει, ότι οι παραδοσιακά καλλιεργούμενες ποικιλίες υπερέχουν σε ποιοτικά χαρακτηριστικά (άρωμα, γεύση) των εμπορικών υβριδίων.

Για να καταλάβει κανείς όμως τι είναι παραδοσιακή ποικιλία, καλό θα ήταν να γνωρίζει τι είναι στην πραγματικότητα το υβρίδιο. Yβρίδιο, όπως το μαρτυρά και η λέξη, είναι ο συνδυασμός δύο ποικιλιών. Mε άλλα λόγια αν καταφέρω να διασταυρώσω δύο ποικιλίες, στη φύση ή στο εργαστήριο, ο απόγονός τους αποτελεί το υβρίδιο.

Oι αρχαίοι ακόμη γνώριζαν ότι οι διασταυρώσεις δύο ποικιλιών στα φυτά ή ακόμη και η διασταύρωση ανάμεσα σε δύο ράτσες σε ζώα οδηγούσε σε απογόνους που έδιναν εξαιρετικά εύρωστα άτομα. Είναι σε όλους γνωστό το παράδειγμα της διασταύρωσης του αλόγου με το γαϊδούρι, οπού ο απόγονός τους το μουλάρι είναι ένα εξαιρετικά ανθεκτικό υποζύγιο.

 Mε τον ίδιο ακριβώς τρόπο αν μπορούσαμε να απλοποιήσουμε τα πράγματα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν έχουμε μία ποικιλία με εξαιρετική απόδοση και χαμηλή ανθεκτικότητα σε ασθένειες η οποία διασταυρωθεί με μία ποικιλία με χαμηλή απόδοση αλλά ανθεκτική σε  ασθένειες, τότε οι απόγονοί τους ιδανικά θα είναι και ανθεκτικοί στις ασθένειες και με υψηλές αποδόσεις.

Στην γεωργική πραγματικότητα τα υβρίδια λειτούργησαν εξαιρετικά για ορισμένα φυτά μεγάλης καλλιέργειας όπως το καλαμπόκι, τριπλασιάζοντας τις αποδόσεις, αλλά την ίδια στιγμή παρουσίαζαν βασικά μειονεκτήματα. Πρώτο βασικό μειονέκτημα ήταν οι μεγάλες απαιτήσεις σε νερό, λιπάσματα και φυτοπροστασία.

Tα υβρίδια ήταν αποδοτικά, αλλά για να δώσουν τις βελτιωμένες αποδόσεις τους απαιτούσαν ιδανικές συνθήκες και αρκετή επένδυση σε κεφάλαιο από τους παραγωγούς. Δεύτερο μειονέκτημα των υβριδίων αποτελεί η αδυναμία τους να παράξουν σταθερούς απογόνους. Tι σημαίνει αυτό; Σημαίνει με απλά λόγια ότι ενώ τα υβρίδια είναι σταθερά φυτά στο σύνολο σχεδόν των χαρακτηριστικών τους, οι απόγονοί τους είναι «AΣTAΘEΣTATOI». Άρα η παλιά γεωργική πρακτική της φύλαξης σπόρων από τους γεωργούς, πρακτικά με τη χρήση των υβριδίων ακυρώνεται. Aν, δηλαδή, ένας γεωργός κρατούσε σπόρο από ένα υβρίδιο και το καλλιεργούσε, τότε θα έπαιρνε φυτά διαφόρων υψών, αποδόσεων και ανθεκτικότητας σε ασθένειες. Eπομένως, τα υβρίδια που εισαγάγαμε στη γεωργική πρακτική έδωσαν ώθηση στην απόδοση, αλλά ταυτόχρονα δημιούργησαν και αρκετά προβλήματα.

Aς δούμε ένα γεωργό στην πρακτική του. O μέσος γεωργός πριν 40 περίπου χρόνια παράτησε τις παραδοσιακές ποικιλίες, για να τις αντικαταστήσει με υβρίδια. Από τη στιγμή που έγινε η μετάβαση αυτή, ο γεωργός είναι υποχρεωμένος κάθε χρόνο να αγοράζει σπόρους σποράς από εταιρίες, κυρίως Oλλανδικές και Iσραηλίτικες. Άρα η αύξηση της απόδοσης (και η σύνδεσή της με την επιδότηση κυρίως στη δεκαετία του ‘80 και ‘90) τον κατέστησε εξαρτημένο. Σκεφτείτε απλά τι θα συνέβαινε αν μία και μόνο χρονιά δε μπορούσαμε να εισαγάγουμε σπόρους σποράς.

H γεωργική παραγωγή θα μειωνόταν ραγδαία, καθώς δε θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν αρκετές γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Φυσικά δεν είναι η μόνη μετάβαση που έγινε χωρίς μελέτη στην Eλλάδα, αλλά σε αυτή την περίπτωση ακόμη και εμείς σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μία τεράστια έκπληξη. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία που παρακολουθώ, αρκετά συστηματικά, ουδέποτε στη χώρα μας πραγματοποιήθηκε μία συστηματική μελέτη για τη σύγκριση της απόδοσης υβριδίων και παραδοσιακών ποικιλιών.

 Όλοι και κυρίως οι γεωπόνοι δεχόμασταν a priori την υπεροχή των υβριδίων, ενώ υποτίθεται ότι παραβλέπαμε την υποβάθμιση της ποιότητας των προϊόντων για χάρη της αύξησης της απόδοσης.

Στην πραγματικότητα τα υβρίδια μπήκαν στη γεωργική πρακτική στη χώρα μας μαζί με τον εκσυγχρονισμό της γεωργικής εφαρμογής (μηχανήματα, αρδεύσεις, φυτοφάρμακα και λιπάσματα).

Όσο και αν μοιάζει παράλογο, κανείς δε δοκίμασε τις παραδοσιακές ποικιλίες σε ιδανικές συνθήκες. Έτσι σιγά σιγά, ως καταναλωτές εξοικειωθήκαμε με τομάτες υβριδίων, οι οποίες είναι πρακτικά άγευστες, ωστόσο μπορούν να διατηρηθούν ένα μήνα στο ψυγείο. Σήμερα, που όλο και περισσότεροι καταναλωτές ζητούν την ολική επαναφορά της γεύσης στο καθημερινό τραπέζι, είναι ξανά η ώρα των παραδοσιακών ποικιλιών.

Mε αυτή την προοπτική το ξεχασμένο γενετικό υλικό που αντικαταστάθηκε τόσο βίαια, σήμερα μοιάζει πραγματικός θησαυρός για τον κάθε ερευνητή. Tα φυτά των παραδοσιακών ποικιλιών καλά προσαρμοσμένα στο περιβάλλον που καλλιεργήθηκαν για σειρά χρόνων και για πολλές γενεές, έφεραν γενετικό φορτίο που τους επέτρεψε να επιζήσουν στη δοκιμασία του πιο σκληρού κριτή. Tης φύσης. Αυτός ο σκληρός κριτής πετάει έξω οτιδήποτε δε μπορεί να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις του. Oι παραδοσιακές ποικιλίες, με αυτή την έννοια, κρύβουν στο γενετικό τους υλικό απαντήσεις στις περιβαλλοντολογικές προκλήσεις, στις οποίες σήμερα απαντάμε με τη χρήση φυτοφαρμάκων.

Συνεργασία ιδρύματος "Καπετάν Βασίλης" και ΤΕΙ Πελοποννήσου 

Σε αυτή την κατεύθυνση το Ίδρυμα Kαπετάν Bασίλης χρηματοδότησε την καταγραφή των παραδοσιακά καλλιεργούμενων ποικιλιών της Μεσσηνίας σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. H προσπάθεια αυτή συνεχίστηκε και παρουσιάστηκε με επιτυχία στις πολλές εκδηλώσεις του Ιδρύματος.

Πρόσφατα, το TEI Πελοποννήσου και τα εργαστήρια γενετικής-βιοτεχνολογίας και χημείας με επιστημονικούς υπεύθυνους τον υπογράφοντα το άρθρο και τον Δρ. I. Σπηλιώπουλο αντίστοιχα, χρηματοδοτήθηκαν για τη μελέτη της παραδοσιακής ποικιλίας τομάτας «Xοντροκατσαρή» από το Ίδρυμα Kαπετάν Bασίλης.

 O απώτερος σκοπός της έρευνας είναι να εισαγάγουν τη συγκεκριμένη ποικιλία στη γεωργική πρακτική ξανά, ακόμη και σε συνθήκες υπερεντατικής καλλιέργειας όπως η υδροπονία, αλλά και να αποδείξουν την υψηλή θρεπτική της αξία. Eίναι ευτυχής συγκυρία ότι ένα τόσο σημαντικό Ίδρυμα μπορεί να χρηματοδοτεί έρευνα στο νομό Mεσσηνίας και πιστεύω πως είναι πια σειρά του καταναλωτή να μάθει να αγοράζει όχι μόνο με την όραση αλλά και με τη γεύση και την όσφρηση.

Eίναι επομένως σημαντικό να ξεφύγουμε από τα τυποποιημένα ομοιόμορφης εμφάνισης προϊόντα, αλλά ταυτόχρονα να δώσουμε την ευκαιρία στους παραγωγούς να καλλιεργήσουν ξανά τα δικά τους σπόρια, σπάζοντας τον κύκλο της εξάρτησής τους από μεγάλες εταιρίες.

Του Αντώνη Πετρόγιαννη

Τα «μυστικά» του φιλτραρισμένου νερού

Σε πολλές περιοχές της χώρας η ακαταλληλότητα του πόσιμου νερού μας οδηγεί στο εμφιαλωμένο νερό. Έτσι ξοδεύετε μία μικρή περιουσία, αν και γνωρίζετε ότι είναι μόνο μία προσωρινή λύση. Αν πάλι επιλέξετε το φιλτραρισμένο νερό γνωρίζετε πώς θα βρείτε το κατάλληλο φίλτρο; Διαβάστε αυτόν τον οδηγό για να οδηγηθείτε στη σωστή λύση ανάμεσα στην πληθώρα των επιλογών.

Σήμερα κυκλοφορούν εκατοντάδες φίρμες εμφιαλωμένου νερού με τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά του, αλλά και η γνώση του φιλτραρίσματος έχει προοδεύσει ώστε να διατίθενται συσκευές για κάθε ποιότητα νερού προς φιλτράρισμα.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπερδεύεται ο καταναλωτής και να μην γνωρίζει τί να επιλέξει. Η προστασία του καταναλωτή άρχισε να τίθεται σε εφαρμογή τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό τον οδηγό θα ανακαλύψετε το τί πρέπει να ψάξετε για να καταναλώνετε καθαρό, πόσιμο νερό. Πιο αναλυτικά ο οδηγός περιλαμβάνει:

Ι. Ένα σύντομο ιστορικό για τα προβλήματα νερού που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

– τί νερό μπορούν να παράσχουν οι δήμοι

– τί μπορεί το κράτος να ελέγξει και να επιβάλλει

ΙΙ. Προβλήματα πόσιμου νερού και οι πηγές τους

– γιατί τα συστήματα στο σημείο χρήσης είναι πιο λογικά και αποτελεσματικά

– γιατί είναι προσωπική σας ευθύνη να εξασφαλίσετε το δικό σας καθαρό νερό

– γιατί ως το 2020 πάνω από 30 εκ. σπίτια θα έχουν από ένα σύστημα καθαρού νερού

– γιατί πρέπει να προστατεύεστε από τα εξής:

 χλώριο, χλωραμίνη, βακτήρια, μόλυβδος, αμίαντος, χημική ρύπανση, κύστες

ΙΙΙ. Ποιες είναι οι βασικές διαθέσιμες τεχνολογίες φιλτραρίσματος πόσιμου νερού για τον καταναλωτή και ποια τα πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα από κάθε μία:

– Κοκκώδης ενεργός άνθρακας GAC

– Συμπαγής ενεργός άνθρακας CTO

– Απόσταξη

– Αντίστροφη Όσμωση RO

– Ρητίνη KDF

– Υπεριώδης Ακτινοβολία UV

– Οζονίωση

αλλά και η χρήση του εμφιαλωμένου νερού σήμερα

IV. Προστασία του καταναλωτή όταν αγοράζετε ένα σύστημα φιλτραρίσματος νερού

– Τι είναι το NSF;

– Γιατί το NSF είναι βιομηχανικό πρότυπο παγκοσμίως από το 1992;

– Πώς το NSF συγκρίνεται με τις εκθέσεις των καταναλωτών

V. Οι κρυφές χρεώσεις του φιλτραρισμένου νερού

Εάν το νερό όλης της γης, γλυκό και θαλασσινό ήταν να χωρέσει σε ένα γαλόνι (3,79 lt), το διαθέσιμο καθαρό νερό θα ήταν ίσο μόνο με ένα κουτάλι της σούπας. Μόνο ένα μικρό μέρος αυτού του κουταλιού θα είναι πόσιμο νερό! Στο σπίτι σας, μόνο το μισό του 1% της κατανάλωσης νερού οικιακής χρήσης σας είναι για πόσιμο νερό – ακόμα και αυτή η μικρή ποσότητα βαρύνει όλες τις λειτουργίες της υγείας σας!

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΝΕΡΟΥ

Το 1972, η “Clean Water Act” στις ΗΠΑ στόχευσε στην «ρύπανση από σημειακές πηγές» που προέρχεται από συγκεκριμένες βιομηχανίες και βιομηχανικούς χώρους. Η πράξη βοήθησε να γίνουν μαζικές εκκαθαρίσεις των ποταμών, λιμνών και ρεμάτων και να αποφύγουν τον βιολογικό θάνατο σε πολλές περιπτώσεις.

Η ενέργεια αυτή βοήθησε να επιλύσει τα προβλήματα σημειακής μόλυνσης αλλά οι μη σημειακές μολύνσεις παραμένουν ακόμα αχαλίνωτες παγκοσμίως. Αυτού του είδους οι μολύνσεις προέρχονται από υδρορροές, διαρροή σηπτικών δεξαμενών, διαρροή δεξαμενών αποθήκευσης βενζίνης και γεωργική ρύπανση του εδάφους.

Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν δώσει εντολή στις επαρχίες με τη συμμετοχή της EPA (Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος), να ορίσουν τα ελάχιστα αποδεκτά επίπεδα μόλυνσης πόσιμου νερού που παρέχεται μέσω των τοπικών δημοτικών συστημάτων σε κάθε επαρχία.

Τα δημοτικά συστήματα ρυθμίζονται με κρατικές κατευθύνσεις και παρακολουθούνται από τοπικές αρχές. Τους επιτρέπεται να παρέχουν νερό με συγκεκριμένα ελάχιστα επίπεδα από ιζήματα, οργανική ύλη και μη – παθολογικά (που δεν προκαλούν αρρώστια) βακτήρια.

Συχνά, παραβιάζονται αυτά τα πρότυπα, ειδικά κατά περιόδους ισχυρής βροχόπτωσης. Παρόλα αυτά, δεν σταματά η παροχή (εκτός από ακραίες περιπτώσεις). Στο μεταξύ οι αρχές υποχρεώνονται να ενημερώνουν τους καταναλωτές και να διορθώσουν το πρόβλημα. Καμιά φορά, για παράδειγμα με τον αμίαντο, το πρόβλημα είναι αδύνατο να επιλυθεί λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων.

Σε περίπτωση εμφανίσεως κρουσμάτων διάρροιας κλπ (μόλυνση νερού) οι καταναλωτές ενημερώνονται να βράζουν το νερό ή να αγοράζουν εμφιαλωμένο μέχρι και πάλι το νερό να γίνει κατάλληλο προς πόση (βλ. και περίπτωση Στεφανοβικιείου Νομού Μαγνησίας).

Στην ουσία, το κράτος δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα σε μία νύχτα. Τα προβλήματα είναι τόσο τεράστια και πολύπλοκα. Για παράδειγμα, στις 300.000 τοποθεσίες εναπόθεσης τοξικών αποβλήτων, η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος ασχολείται κατά προτεραιότητα μόνο με 1000 από αυτές. Πέντε χρόνια αργότερα λίγες τοποθεσίες έχουν ουσιαστικά καθαριστεί και η μόλυνση στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα θα παραμείνει για δεκαετίες, ακόμα και αιώνες…

Οι δήμοι και εταιρίες ύδρευσης κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν αλλά αδυνατούν να ελέγξουν για μία μεγάλη σειρά από προσμείξεις. Επίσης υπάρχουν απαρχαιωμένα δίκτυα διανομής, όπως σωληνώσεις κατασκευασμένες από μόλυβδο ή αμίαντο. Ένα παράδειγμα είναι η απαιτούμενη συμμόρφωση με την προτεραιότητα της EPA (Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος) που είναι λίστα από 129 τοξικά χημικά που βρίσκονται παγκοσμίως στο πόσιμο νερό – στην ουσία οι περισσότεροι δήμοι ελέγχουν για λιγότερο από 30 από αυτές!

—ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΣΙΜΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΧΛΩΡΙΟ

Η πειραματική χρήση του χλωρίου ξεκίνησε το 1890 για να καταπολεμήσει αρρώστιες όπως χολέρα και τύφο. Σύντομα κέρδισε ευρεία αποδοχή λόγω του χαμηλού κόστους και άμεσης αποτελεσματικότητας στο να «σκοτώνει» οτιδήποτε επικίνδυνο μικρόβιο στο νερό. Το χλώριο επέτρεψε στα πληθυσμιακά κέντρα να ξεπηδούν και να ευδοκιμήσουν χωρίς επιδημικές εξάρσεις.

Το πρόβλημα με το χλώριο είναι ότι είναι ένα γνωστό δηλητήριο και η ασφάλεια πίνοντας χλωριωμένο νερό μακροπρόθεσμα (σε όλη τη διάρκεια ζωής μας) είναι αβέβαιη. Επίσης, το χλώριο αντιδρά με το νερό και τη σάπια οργανική ύλη όπως φύλλα, ιζήματα κλπ για να δημιουργήσει μία οικογένεια από χημικά ονόματι τριαλογονομεθάνια ή THM’s, τα οποία περιλαμβάνουν χημικά όπως φορμαλδεΰδη και φορμαλίνη και είναι και τα δύο εξαιρετικά καρκινογόνες ενώσεις ακόμα και σε μικρές ποσότητες.

ΧΛΩΡΑΜΙΝΗ

Η χλωραμίνη είναι μία άλλη ουσία που χρησιμοποιείται σήμερα σε μεγαλύτερους δήμους (όπως π.χ. Los Angeles, ΗΠΑ). Σε δίκτυα όπου τα επίπεδα χλωρίου είναι στα ανώτατα υψηλά όρια αλλά ακόμα απαιτείται μεγαλύτερη απολύμανση, η δημόσια Υπηρεσία θα προσθέσει ένα μίγμα χλωρίου / αμμωνίας. Η χλωραμίνη παρουσιάζεται ως εντελώς ασφαλής αλλά με την αποποίηση ευθύνης του να μην χρησιμοποιείται επεξεργασμένο νερό με χλωραμίνη στα ζώα ή στα ενυδρεία (σκοτώνει τα ψάρια)!

ΒΑΚΤΗΡΙΑ

Εάν είστε σε ένα δημοτικό σύστημα όπου το νερό χλωριώνεται με χλώριο ή χλωραμίνη, θεωρητικά είστε προστατευμένοι από βακτήρια. Παρόλα αυτά εάν η χλωρίωση είναι ελλιπής από τη δημοτική πηγή στη βρύση σας, τα βακτήρια μπορούν να μολύνουν εκ νέου το νερό οπουδήποτε μέσα στο δίκτυο ύδρευσης. Το σύστημα σωληνώσεων – ακόμα και μέσα στο δίκτυο του σπιτιού σας – ενδέχεται να αναπτύξει βακτήρια μέσα του και συμβαίνει όλη την ώρα.

Αν βρίσκεστε σε μία πηγή ή πηγάδι χωρίς χλωρίωση, τότε είστε ευάλωτοι σε βακτηριδιακή μόλυνση. Ακόμα και οι πιο καθαρές πηγές δεν μπορούν να αποφύγουν τις πρόσκαιρες μολύνσεις από ζώα που είτε πεθαίνουν είτε αφοδεύουν στην πηγή, ή από γειτονικές μολύνσεις (όπως σηπτικές δεξαμενές) που ταξιδεύουν από έναν παρακείμενο υδροκρίτη για να μολύνουν την πηγή. Επίσης, οι σωλήνες είναι πηγή βακτηρίων.

Πολύς κόσμος κάνει περιοδικούς ελέγχους στα πηγάδια ή τις πηγές και βασίζεται σε αυτή τη μέθοδο για να πειστεί ότι έχει καλό νερό. Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται είναι ότι υπάρχουν μερικά προβλήματα με τις χημικές αναλύσεις (tests).

Πρώτον, τα test αυτά είναι καλό όταν γίνονται την ώρα που λαμβάνεται το δείγμα. Τα βακτήρια μπορούν να αποκτήσουν ουσίες, αν είναι κατάλληλες οι συνθήκες, που δυνητικά συμβαίνουν ώρες, μέρες ή εβδομάδες αφού έχει γίνει ο έλεγχος (test) και ως αποτέλεσμα παραμένουν απαρατήρητα. Άλλη περιστασιακή μόλυνση μπορεί να συμβεί από ζωικούς ή ανθρώπινους παράγοντες, τους οποίους το test δεν εντόπισε γιατί το δείγμα πάρθηκε προτού γίνει η μόλυνση.

Δεύτερον, το test είναι ακριβό, εξαρτάται τι ελέγχεται. Τα βασικότερα test καλύπτουν βακτήρια (όπως E.Coli), επίπεδα ιζημάτων και αποσυντιθέμενη οργανική ύλη και ποσότητες από συνολικά διαλυμένα στερεά (επίπεδα ορυκτών όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδερο, θείο, κλπ). Με κάθε extra παράμετρο στο test η τιμή ανεβαίνει. Μόλυβδος, αμίαντος και συγκεκριμένα χημικά πρόσμικτα είναι πιο δύσκολα και πιο ακριβά να εξεταστούν (βαρέα μέταλλα).

ΜΟΛΥΒΔΟΣ

Ο μόλυβδος είναι μία συσσωρευτική τοξίνη η οποία παραμένει μόνιμα στον ιστό, ειδικά στον ιστό του μυαλού. Επίσης επηρεάζει το ατομικό βάρος ενός ατόμου. Ενώ ένας ενήλικας εκτεθειμένος στο μόλυβδο μπορεί να απομακρύνει τις τοξικές του συνέπειες για κάποιο διάστημα, δεν ισχύει το ίδιο για τα παιδιά τα οποία αναπτύσσουν γρήγορες και συχνά μόνιμες βλάβες στο μυαλό τους.

Οι μολύβδινες σωληνώσεις και οι συγκολλήσεις μολύβδου στο δίκτυο ύδρευσης είναι οι βασικές αιτίες μόλυνσης του νερού από μόλυβδο. Η Boston Globe εκτιμά ότι το 98% από όλα τα σπίτια έχουν μόλυβδο στο δίκτυο σωληνώσεών τους. Σπίτια ηλικίας πάνω από 20ετία και λιγότερο από πέντε χρόνια τίθενται περισσότερο σε ρίσκο. Επίσης, κατοικίες σε περιοχές από μαλακό (χαμηλά επίπεδα ορυκτών) νερό έχουν τάση να σκουριάζουν πιο εύκολα τον μόλυβδο μέσα από τις σωληνώσεις.

ΑΜΙΑΝΤΟΣ

Ο αμίαντος είναι ένα ακόμα δυνητικό καρκινογόνο στοιχείο που μπορεί είτε να εμφανιστεί από το νερό με φυσικό αμίαντο (όπως σε περιοχές όπου υπάρχει αρκετός ελικοειδής βράχος) ή από αμιαντοσωλήνες. Χιλιάδες χιλιόμετρα από αυτούς τους σωλήνες έχουν τοποθετηθεί σε όλη την Αμερική στη δεκαετία του 1950 και δεν έχουν ακόμα αντικατασταθεί. Το ίδιο συμβαίνει και σε ελληνικά υδραγωγεία.

Ο αμίαντος είναι τόσο μικρός κόκκος που είναι ανέφικτος να απομακρυνθεί στα διυλιστήρια (κεντρικές μονάδες επεξεργασίας). Είναι απαγορευτικά ακριβή η κατασκευή μίας τέτοιας μονάδας απομάκρυνσης αμιάντου και θα έφραζε την κεντρική μονάδα επεξεργασίας νερού μέσα στα 5 έτη λειτουργίας της.

ΧΗΜΙΚΗ ΜΟΛΥΝΣΗ

Τα χημικά είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους άοσμα, άχρωμα και άγευστα, οπότε και μη ανιχνεύσιμα. Το χλώριο είναι το πιο κυρίαρχο χημικό συστατικό στο νερό μας. Κάποια από τα πιο επικίνδυνα χημικά εμφανίζονται μόνο ως ίχνη (μέρη στο δισεκατομμύριο) αλλά είναι υψηλά τοξικά ακόμα και σε αυτά τα επίπεδα.

Οι πηγές μόλυνσης είναι συνήθως βιομηχανικές ή εμπορικές όπως διαρροή υπογείων δεξαμενών αποθήκευσης για βενζίνη ή βιομηχανικούς διαλύτες όπως τα TCE (τριχλωροαιθάνια). Αυτές οι τοξίνες που διαρρέουν καταλήγουν στα υπόγεια νερά ή στο δίκτυο ύδρευσης του δήμου μέσα από ρωγμές στις κεντρικές σωληνώσεις. Η μεγαλύτερη οικογένεια από αυτά τα τοξικά είναι οι πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC’s) συμπεριλαμβανομένων διαφόρων πλαστικών και προϊόντων βενζίνης / πετρελαίου.

Επόμενα είναι η παρασιτική ομάδα όπως η διοξίνη (2-4 D) και η λινδάνη (εξαχλωριδική βενζίνη) που χρησιμοποιείται ως αποφυλλωτική στη σύγχρονη λειτουργία καταγραφής και συναντάται σε πολλές άγριες και αγροτικές περιοχές. Μαζί με τα παράσιτα εμφανίζεται και μία παρασιτική ομάδα όπως το DDT (διχλωρο-διφαινυλυτριχλωροαιθάνιο) και άλλα τοξικά τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για απεντομώσεις και έλεγχο.

Επίσης, τα THM’s (τριαλογομεθάνια) που αναφέρθηκαν πιο πάνω είναι μία μεγάλη πηγή μόλυνσης εξαιτίας της ποσότητας χλωρίωσης σε εθνικό επίπεδο. Είναι μία ξεχωριστή κατηγορία των χημικών από το ίδιο το χλώριο.

ΚΥΣΤΕΣ

Η τελευταία αυτή κατηγορία συμπεριλαμβάνει μικροσκοπικούς σκώληκες, παράσιτα και πρωτόζωα. Οι μεγαλύτεροι παραβάτες είναι η γιάρδια και το κρυπτοσπορίδιο που κυρίως προκαλούν διάρροια, αφυδάτωση, εντερικές διαταραχές, ακόμα και θάνατο σε ανθρώπους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι ειδικοί στο νερό εκτιμούν ότι πάνω από 63% του προβλήματος του νερού στις ΗΠΑ σήμερα είναι αποτέλεσμα της γιάρδια και κρυπτοσποριδίου.

Η γιάρδια έχει μέγεθος 7-14 μm σε μέγεθος και το κρυπτοσπορίδιο 3-5 μm. Όταν το περιβάλλον γίνεται αφιλόξενο (όπως η ύπαρξη χλωρίου και η απουσία νερού), τότε και τα δύο παράσιτα μπορούν να λάβουν κυστική μορφή (όπως ένα σκληρό, στρογγυλό, αδιαπέραστο αυγό). Η μορφή της κύστης είναι ανθεκτική στο χλώριο και πολύ ισχυρή για να σκοτώσει.

Οι δήμοι είναι ανήμποροι να απομακρύνουν ολοκληρωτικά αυτές τις κύστες. Οι κύστες έχουν βρεθεί στα πιο μεγάλα δίκτυα ύδρευσης στις ΗΠΑ. Στο Milwaukee της πολιτείας Wisconsin υπήρξε ένα τεράστιο ξέσπασμα από κρυπτοσπορίδιο το 1993 το οποίο σκότωσε πάνω από 100 ανθρώπους. Το San Francisco της πολιτείας California έχει επανειλημμένα ελεγχθεί ως θετικό για γιάρδια και για το χλωριωμένο του νερό που «ταξίδεψε» εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα βουνά Sierra.

Το ανθρώπινο σώμα έχει πάνω από 70% νερό. Αποφεύγουμε την πραγματική αλήθεια όταν πιστεύουμε ότι οι προσμείξεις στο πόσιμο νερό είναι λίγες και δεν ασκούν επιρροή. Οι τοπικές αρχές θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν να εγγυηθούν ότι λαμβάνουμε το καλύτερο δυνατό νερό αλλά δεν μπορούν να αναιρέσουν τη ζημιά στις πηγές νερού που έχουν προκληθεί κατά τις δεκαετίες από άγνοια και κατάχρηση.

Είναι στο δικό μας χέρι να πάρουμε την προσωπική ευθύνη να διαφυλάξουμε το νερό που συνήθως πίνουμε και με το οποίο παρασκευάζουμε το φαγητό μας. Αυτή η ευθύνη ξεκινάει από το να επέμβουμε στην τελική χρήση κατανάλωσης ήτοι στη βρύση της κουζίνας μας. Απομακρύνοντας όλους τους μολυσματικούς παράγοντες ακριβώς πριν καταναλώσουμε το νερό είναι η πιο λογική, αποτελεσματική και οικονομική λύση στον καθαρισμό του πόσιμου νερού. Με αυτή τη μέθοδο, μόνο το πόσιμο νερό φιλτράρεται (αντί για όλο το νερό της οικίας).

–ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Υπάρχουν 4 με 5 γενικές μορφές τεχνολογίας καθαρισμού νερού διαθέσιμες:

ΚΟΚΚΩΔΗΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΝΘΡΑΚΑΣ

Ο άνθρακας είναι μία ουσία που έχει μια μεγάλη ιστορία και χρησιμοποιείται για να απορροφά προσμείξεις και είναι από τα πιο ισχυρά απορροφητικά στον άνθρωπο. Μία λίβρα άνθρακα (0,45 kg) αναπτύσσεται σε μία επιφάνεια 125 στρεμμάτων και μπορεί να απορροφήσει χιλιάδες διαφορετικά χημικά. Για αιώνες, τα ιστιοφόρα τον χρησιμοποιούσαν για να αποθηκεύουν το πόσιμο νερό για μεγάλα ταξίδια. Ο άνθρακας χρησιμοποιείται ευρέως ως ένα αποτελεσματικό αντίδοτο για κατάποση δηλητηρίων.

Ο ενεργός άνθρακας είναι άνθρακας ο οποίος έχει ελαφρώς θετικό ηλεκτρικό φορτίο προστεθειμένο, κάνοντάς τον ακόμα πιο ελκυστικό στα χημικά και τις προσμείξεις. Ο «χύμα» κοκκώδης ενεργός άνθρακας (GAC) χρησιμοποιείται εκτενώς στα περισσότερα από τα φίλτρα νερού που συναντάμε σήμερα. Τα περισσότερα από αυτά τα φίλτρα έχουν διαβαθμίσεις όπως απλώς γεύσης και οσμής ή ως προ-φίλτρα σχεδιασμένα να απομακρύνουν αρχική βρωμιά, πέτρες, ιζήματα κλπ. Πολύ λίγα από αυτά τα GAC φίλτρα είναι αποτελεσματικά σε αληθινό καθαρισμό (δηλαδή αφαίρεση ουσιών ανησυχητικών για την υγεία). Παρακάτω κάποια προβλήματα:

– Διοχέτευση: Όταν το νερό εξαναγκάζεται να περάσει από ένα υπόστρωμα από GAC (που έχει την σύσταση της άμμου ή κατακάθια καφέ), παίρνει τη διαδρομή της ελάχιστης αντίστασης και πραγματοποιεί τα δικά του κανάλια μέσα από το GAC στο φίλτρο. Αυτό σημαίνει ότι το νερό κατά την φίλτρανση δεν έρχεται σε επαφή με το GAC αρκετό χρόνο ώστε να αφήσει την πλήρη απορρόφηση των προσμείξεων. Πολλές προσμείξεις διαπερνούν μαζί με το «καθαρό» νερό.

– Ανάπτυξη βακτηρίων: Όταν το νερό περάσει μέσα από το GAC, μερικά βακτήρια επίσης παγιδεύονται στο υπόστρωμα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα παγιδευμένα βακτήρια πολλαπλασιάζονται γονίμως στο ζεστό, υγρό, οξυγονομένο περιβάλλον ανάμεσα στους κόκκους του GAC. Επείδη το GAC είναι χύμα, δεν υπάρχει φράγμα να κρατήσει οποιαδήποτε βακτήρια που αναπτύσσονται μέσα στο φίλτρο από το να ωθούνται προς τα έξω με το νερό. Υπάρχουν εκτενείς χημικές αναλύσεις που έδειξαν ότι μερικά φίλτρα έχουν χιλιάδες περισσότερα βακτήρια που βγαίνουν έξω από αυτά από ό,τι αυτά που μπήκαν αρχικά στο φίλτρο!

Κάποιες εταιρίες προσθέτουν νιτρικό άργυρο, ένα γνωστό δηλητήριο στο GAC για να κρατήσει τον πολλαπλασιασμό βακτηρίων χαμηλά, αλλά αυτή η μέθοδος έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Υπάρχουν ακόμα σοβαρές ερωτήσεις περί αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία από τον ίδιο τον νιτρικό άργυρο!

– Η αποτελεσματικότητα μειώνεται τάχιστα: Επειδή η ποσότητα του GAC είναι συνήθως η ελάχιστη στα πιο πολλά φίλτρα GAC, σύντομα γίνονται κορεσμένα με την κανονική οικιακή χρήση. Τα φίλτρα πρέπει να αλλάζουν συχνά, πράγμα που επίσης προσθέτει σε βάρος των φίλτρων συντήρησης.

ΑΠΟΣΤΑΞΗ

Η απόσταξη είναι μία ακριβή διαδικασία που ζεσταίνει το νερό σε σημείο ατμού και υποβοηθά στο να απομακρύνει κάποιες προσμείξεις από το νερό. Η θεωρία είναι ότι η χημική μόλυνση και οι υπόλοιπες προσμείξεις θα εξατμιστούν και θα διαχωριστούν από το εξατμισμένο νερό. Το επεξεργασμένο νερό μετά περνάει σε μία δεξαμενή και το πόσιμο νερό λαμβάνεται από εκεί όταν απαιτείται. Η διαδικασία αυτή απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια και αρκετό νερό, αφού ξοδεύει λίτρα από νερό για κάθε λίτρο που παράγεται.

Η απόσταξη χρησιμοποιείται σε σπάνιες περιπτώσεις όπου μεγάλες ποσότητες από ιχνοστοιχεία (όπως ασβέστιο, μαγνήσιο κλπ) πρέπει να απομακρυνθούν από το νερό για να βελτιωθεί η γεύση. Κάποιοι άνθρωποι περιοδικά πίνουν νερό χωρίς μέταλλα (όχι μεταλλικό νερό) για συγκεκριμένες θεραπείες όπως η διάλυση της πέτρας των νεφρών. Παρόλα αυτά, το μεταλλικό νερό (ελαφρύ) είναι επιβλαβές στην υγεία των κοκάλων, τα δόντια και τους ιστούς εάν πίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα τέτοιο μαλακό νερό ονομάζεται «επιθετικό» νερό από την EPA λόγω της ικανότητάς του να περάσει από τα ορυκτά, μέταλλα ή άλλη υλικά από οτιδήποτε αγγίξει ή περάσει από πάνω.

Άλλα προβλήματα με την απόσταξη είναι:

– Συντήρηση: Οι μονάδες απαιτούν περιοδική και εκτενή συντήρηση στις σωληνώσεις που συνήθως μπορούν να γίνουν μόνο στο εργοστάσιο.

– Δεξαμενή αποθήκευσης: Όλοι οι αποστακτήρες απαιτούν την χρήση δεξαμενής αποθήκευσης του επεξεργασμένου νερού, «προσκαλώντας» πιθανή επαναμόλυνση και ανάπτυξη βακτηρίων στην δεξαμενή.

– Ελλιπής καθαρισμός: Η απόσταξη δεν είναι αποτελεσματική στο να απομακρύνει τις πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC’s) γιατί πολλά από αυτά συμπυκνώνονται εκ νέου σε υγρή μορφή όπως κάνει το νερό. Για αυτό το λόγο, ο αποστακτήρας συνήθως συνδυάζεται με φίλτρο κοκκώδη ενεργό άνθρακα για να απομακρύνει επιπλέον χημικά που γλιστράνε ανάμεσα.

– Μόλυνση περιβάλλοντος: Σε κάποιες περιπτώσεις, οι αποστακτήρες έχουν διώξει εξατμισμένες προσμείξεις στον περιβάλλοντα αέρα του νοικοκυριού.

– Ενόχληση: Με τους περισσότερους αποστακτήρες, ο ιδιοκτήτης πρέπει να περιμένει οκτώ ώρες για να πάρει 7,5 λίτρα πόσιμου νερού.

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΟΣΜΩΣΗ

Η αντίστροφη όσμωση, ή αλλιώς RO, είναι μία άλλη διαδικασία διαχωρισμού που χρησιμοποιεί μία ημιπερατή μεμβράνη. Αυτή η μεμβράνη αφήνει τα σωματίδια συγκεκριμένης διάστασης ή μικρότερης να περάσουν και κρατάει πίσω μεγαλύτερης διάστασης σωματίδια.

Όπως με την απόσταξη, υπάρχει μικρή περίπτωση κάποιες προσμείξεις να περάσουν από τη μεμβράνη με τα μόρια του νερού, οπότε ένα φίλτρο GAC προστίθεται στο τέλος της επεξεργασίας για να τις συλλάβει. Τα συστήματα RO απορρίπτουν 11,35 στα 37,85 λίτρα νερό για κάθε λίτρο που παράγεται. Επίσης, όπως στην απόσταξη, το νερό από RO είναι ουσιαστικά μη-μεταλλικό οπότε δεν είναι ασφαλές για πόση ως ποτό διάρκειας ζωής. Για το λόγο αυτό συνηθίζεται στα συστήματα RO να προστίθεται πριν την κατανάλωση ένα φίλτρο δολομίτη που αποτελεί συμπληρώματα μετάλλων.

Παρόλα αυτά, σε αντίθεση με την απόσταξη, οι μονάδες RO αφήνουν το νερό καλά οξυγονωμένο ώστε η γεύση του νερού να είναι πολύ κοντά στο «καθαρό νερό πηγής». Το απεσταγμένο νερό είναι άγευστο και «άψυχο». Στις περιπτώσεις από ακραία ανοργανοποίηση ή υψηλά επίπεδα νιτρικών αλάτων στο νερό (αγροτικές περιοχές), τα συστήματα RO είναι τα πιο κατάλληλα ως επιλογή.

ΡΗΤΙΝΗ KDF

Η ρητίνη KDF είναι μία περιορισμένη τεχνολογία που κυρίως χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση χλωρίου. Μία μεγάλη ποσότητα από KDF και η επαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα αρκεί να κάνει τη δουλειά. Η ρητίνη αυτή χρησιμοποιείται καλύτερα σε μεγάλες βιομηχανικές εφαρμογές όπως σε συστήματα boiler (λέβητα) παρόλο που επίσης χρησιμοποιείται αποτελεσματικά και σε κάποια φίλτρα κεφαλών στο ντους.

Τυπικά, τα φίλτρα KDF χρησιμοποιούν ψευδάργυρο και χαλκό για να δημιουργήσουν ηλεκτρόλυση που θα βοηθήσει να κρατηθεί χαμηλά η ανάπτυξη των βακτηριδίων μέσα στο φίλτρο. Ωστόσο, τα συστήματα που χρησιμοποιούν KDF μπορεί να έχουν πρόβλημα με τον ψευδάργυρο και χαλκό κατά την έκπλυση του νερού που διανέμουν.

Τα φίλτρα KDF έχουν την τάση να φράζουν γρήγορα (σε περίπου 6 μήνες σε κάποιες περιπτώσεις) και αυτή η δράση εξαρτάται από την συγκεκριμένη σύσταση του νερού όπως το pH και η θερμοκρασία. Οι εταιρίες που χρησιμοποιούν KDF συνιστούν να γίνεται backwash (ξέπλυμα ανάποδα) των φίλτρων (χρησιμοποιούν ζεστό νερό για να εκτοπίζουν τους παγιδευμένους ρύπους) αλλά αυτή η μέθοδος ξοδεύει πολλά λίτρα ζεστού νερού, και δεν έχει τρόπο να εμποδίζει την αποσπασμένη μόλυνση από το να βγαίνει έξω με το υποτιθέμενο καθαρισμένο νερό.

ΥΠΕΡΙΩΔΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ

Τα συστήματα υπεριώδους ακτινοβολίας κάνουν χρήση της δυνατότητας αυτής της μερίδας από το φάσμα του φωτός για να σκοτώσουν τα βακτήρια. Τέτοια συστήματα είναι μόνο αποτελεσματικά στα βακτήρια για φύκια και πρωτόζωα, οπότε είναι λογικά συνδεδεμένα με τεχνολογία άνθρακα για να δώσουν πλήρη καθαρισμό.

Μειονεκτήματά τους είναι:

– Ατελής καθαρισμός: Τα σωματίδια στο νερό όπως βρωμιά, φύλλα κλπ μπορούν να εμποδίσουν την διαδικασία απολύμανσης από το να χτυπήσουν κάθε βακτήριο, μερικά μπορούν να γλιστρήσουν σε περιπτώσεις μέσα από βαριά λάσπη και επίπεδα ιζημάτων.

– Δεν γίνεται αποτελεσματική απολύμανση σε όλη τη διαδρομή του νερού: Η διαδικασία είναι μόνο καλή εκεί όπου το φως της UV βρίσκεται, οποιαδήποτε μόλυνση στον σωλήνα περνάει μαζί με το νερό.

– Περιορισμένη εφαρμογή: Η λάμπα UV είναι καλή μόνο για βακτήρια και ιούς. Δεν είναι αποτελεσματική στο να αντιμετωπίσει την γιάρδια, το κρυπτοσπορίδιο, τα χημικά, τον μόλυβδο ή τον αμίαντο.

– Είναι ακριβή στην αγορά και συντήρηση.

ΟΖΟΝΙΣΜΟΣ

Το όζον οξυγονόνει παραπάνω το νερό σκοτώνοντας βακτήρια με επαρκή χρόνο επαφής. Πάλι, είναι μια διαδικασία που μόνο αντιμετωπίζει μόλυνση από βακτήρια οπότε αναγκαστικά συνδυάζεται με φιλτράρισμα άνθρακα για να είναι πιο αποτελεσματική.

Μειονεκτήματά του συστήματος είναι:

– Ακριβό στην αγορά και συντήρηση.

– Δημιουργεί υποπροϊόντα στο επεξεργασμένο νερό: Το οζονοποιημένο νερό μπορεί να περιέχει υψηλά ποσά από τοξικές προσμείξεις όπως φορμαλδεΰδη και διαφορετικές κετόνες. Κάποια από τα παραγόμενα υποπροϊόντα ακόμα επιτρέπουν την αύξηση των βακτηρίων στις σωλήνες κατά μήκος, η οποία συμβάλλει στην εκ νέου μόλυνση του νερού.

ΦΙΛΤΡΑ ΣΥΜΠΑΓΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ

Αυτή η τεχνολογία έχει συνδυάσει την απίστευτη απορροφητική ικανότητα του άνθρακα που αναφέρθηκε προηγουμένως με την ικανότητα ενός συμπαγούς μπλοκ υλικού για να διώξει επιλεκτικά έξω στοιχεία από το νερό που περνάει με πίεση από μέσα. Η πυκνότητα του μπλοκ καθορίζει πόσο τέλεια το νερό θα καθαριστεί. Οι καλύτερες μάρκες αυτού του τύπου φίλτρου έχουν ένα φίλτρο τριών (3) σταδίων και είναι σχεδιασμένα για να προλαμβάνουν οποιαδήποτε πιθανότητα «παράκαμψης» λόγω της αποτυχίας από υψηλή πίεση.

Η ακόλουθη λίστα από χαρακτηριστικά συνδυάζει τους τύπους φίλτρων που θα απομακρύνουν την μεγαλύτερη σειρά από πιθανούς ρυπαντές στο πόσιμο νερό:

– Μηχανική καταπόνηση: Το μπλοκ άνθρακα μηχανικά απομακρύνει προς τα έξω την βρωμιά, τα ιζήματα, την σκουριά, τα φύκια, τα βακτήρια, τους μικροσκοπικούς σκώληκες, το κρυπτοσπορίδιο και τον αμίαντο. Όλο αυτό επιτυγχάνεται με την πίεση νερού οπότε δεν χρησιμοποιείται ηλεκτρική ενέργεια – ένα τέτοιο φίλτρο μπορεί να λειτουργήσει και σε περίπτωση ανάγκης με μία αντλία χειρός!

Χημική ένωση: Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο ενεργός άνθρακας ενώνεται με χιλιάδες χημικά. Ουσιαστικά, ο άνθρακας θα ενωθεί στα πιο πολλά χημικά τα οποία γνωρίζει ο άνθρωπος! Όταν το νερό εξαναγκάζεται να περάσει από το συμπαγές μπλοκ, πιέζεται να επιβραδύνει την ροή του και αυξάνει το χρόνο επαφής με τον άνθρακα, αφήνοντας τον άνθρακα να κάνει ενώσεις ώστε να απομακρύνει τους χημικούς ρυπαντές όπως τοξικά, φυτοφάρμακα, THM’s, χλωρίνη, κακές γεύσεις, οσμές, κλπ.

Τα ιχνοστοιχεία που παρέχουν υγεία όπως διαλυμένα ασβέστιο και μαγνήσιο δεν κάνουν ένωση με τον άνθρακα και περνάνε ανάμεσα, διατηρώντας την ποιότητα της υγείας και οπότε και την γεύση του νερού.

Τα βαρέα μέταλλα δεν κάνουν ένωση με τον άνθρακα, αλλά εξωθούνται προς τα έξω από τους πόρους του μπλοκ – βασικά όπως «προσπαθεί» να χωρέσει μία μπάλα του μπάσκετ σε μία τρύπα για πινγκ πονγκ!

– Πρόληψη της βακτηριακής ανάπτυξης: Τα βακτήρια εξωθούνται προς τα έξω και παραμένουν εξωτερικά του μπλοκ άνθρακα. Ως εκ τούτου, λόγω της πυκνότητας και της έλλειψης οξυγόνου και χώρου μέσα στο μπλοκ, τα βακτήρια δεν μπορούν να γεννηθούν – ευδοκιμήσουν στο ενδιάμεσο και βγαίνουν έξω από το τελειωμένο νερό.

– Βολικό: Αυτός ο τύπος συστήματος παρέχει καθαρό νερό σε ζήτηση οπότε δεν υπάρχει αποθήκευση, ούτε να εξαντλείται σε βολικές ώρες, ούτε παραγγέλνονται μπουκάλια.

– Ανέξοδο: Αυτός ο τύπος φίλτρου αντικαθίσταται, με ανταλλακτικό που κρατάει 12 μήνες (εξαρτάται από την ποσότητα βρωμιάς και ιζημάτων). Το φυσίγγιο είναι σχεδιασμένο να αντικαθίσταται σε ελάχιστα λεπτά στο σπίτι από τον ιδιοκτήτη, όπως αλλάζουμε μία λάμπα. Το κέλυφος με το ανταλλακτικό είναι πολύ εύκολο στην εγκατάσταση. Μπορεί ακόμα να συνδεθεί με το ψυγείο που έχει αυτόματη παραγωγή πάγου και με διανομείς νερού οπότε όλο το νερό του σπιτιού φιλτράρεται!

Το μόνο αρνητικό στον συμπαγή ενεργό άνθρακα είναι ότι δεν αφαιρεί νιτρικά και θειικά άλατα (προϊόντα από γεωργικά λιπάσματα) και σε αυτές τις περιπτώσεις η τεχνολογία RO μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Τα νιτρικά και τα θειικά βρίσκονται σε σχετικά λίγες περιοχές οπότε οι καταναλωτές δεν χρειάζεται να ανησυχούν γι’ αυτά.

—Η χρήση του εμφιαλωμένου νερού σήμερα

Το εμφιαλωμένο νερό βρίσκεται σε μια ακμάζουσα άνθηση τον τελευταίο καιρό λόγω όλων των προβλημάτων μόλυνσης που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Οι άνθρωποι το καταναλώνουν λόγω της βελτιωμένης γεύσης του και αυτό τους επιτρέπει να πίνουν περισσότερο νερό. Αυτό που ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί είναι ότι οι προδιαγραφές (standards) για το εμφιαλωμένο νερό δεν είναι υψηλότερες από αυτά για το νερό της βρύσης της κουζίνας τους. Έχει επιτραπεί στις εταιρίες εμφιαλωμένου νερού να πουλούν νερό με ένα ελάχιστο όριο μόλυνσης (βακτήρια, φύκια, βρωμιά, μόλυβδος, κλπ). Όταν το νερό έχει καλύτερη γεύση, ο κόσμος το αντιλαμβάνεται ως καθαρότερο.

Παρακάτω είναι τα μειονεκτήματα του εμφιαλωμένου νερού:

– Ακριβό: Έρευνα του 1985 έδειξε ότι οι καταναλωτές πληρώνουν έως και 1000 φορές περισσότερο το κόστος του νερού της βρύσης.

– Άβολο-ακατάλληλο: Άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν εμφιαλωμένο νερό συχνά έχουν την τάση να έχουν πολλά μπουκάλια στα πόδια τους – άδεια δοχεία ή καινούργιες κανάτες περιμένουν να χρησιμοποιηθούν. Οι άνθρωποι συνήθως συσσωρεύουν το «καθαρό» νερό για ειδικούς λόγους, π.χ. καφές, ποτά, αντί να το χρησιμοποιούν άνετα όποτε χρειάζεται. Υπάρχει πάντα το πρόβλημά του να υπάρχουν πολλά μπουκάλια στα χέρια γιατί δεν χρησιμοποιούνται αρκετά γρήγορα, ή όχι αρκετά μπουκάλια γιατί το νερό καταναλώνεται πιο γρήγορα.

– Δεν υπάρχει νομοθεσία για να είναι καθαρότερο από το νερό βρύσης: Το 1991, στην έδρα της Επιτροπής Ενέργειας και Εμπορίου στις ΗΠΑ, έγινε μία έρευνα στο εμφιαλωμένο νερό με τα ακόλουθα αποτελέσματα:

*25% από τα «ακριβά» νερά (όπως Evian, Perrier, κλπ) αντλούν από τις ίδιες πηγές όπως οι πόλεις!!

*31% υπερβαίνουν τα όρια του νερού της βρύσης για μικροβιολογικές προσμείξεις!

* 25% δεν μπορούσαν να εγγράψουν τις πηγές νερού!

* Ό,τι νερό πουλήθηκε αυστηρά εντός συνόρων δεν υπόκειται σε ρύθμιση από τη διεύθυνση τροφίμων και φαρμάκων!

Το πανεπιστήμιο του Delaware βρήκε ότι από τα 37 γνωστά εμφιαλωμένα νερά, τουλάχιστον τα 24 ήταν εκτός γραμμής τουλάχιστον ενός από τις 31 προδιαγραφές ορισμένες για πόση νερού! Το γραφείο συνελεύσεων ερευνητικών μελετών της Καλιφόρνια, ΗΠΑ έκανε το 1985 τυχαίους ελέγχους δειγμάτων εμφιαλωμένων νερών που πουλήθηκαν (brands όπως Alhambra, Black Mountain, Sparkletts, κλπ) και βρήκε έναν αριθμό από προβλήματα μολύνσεων, όπως διάφορα χημικές ουσίες, έντομα, φύκια, βακτήρια, νύχια, ακόμα και τσίχλα!!

Εξαιτίας της φύσης της εμφιάλωσης και της διάθεσης, είναι δύσκολο να αποφευχθεί η περιστασιακή μόλυνση από διάφορα σημεία στην όλη διαδικασία. Οι φυσαλίδες αέρα που μπαίνουν στα οικιακά δοχεία είναι φορτωμένες με βακτήρια και σκόνη που μολύνει το νερό κάθε φορά. Οι εταιρίες εμφιάλωσης συνιστούν να κρατείται το νερό μακριά από απευθείας έκθεση στον ήλιο και ακόμα και προμηθεύουν καλύμματα για τα μπουκάλια εξαιτίας των φυκιών, κλπ που μπορούν να αναπτυχθούν μέσα στα μπουκάλια λόγω της ζέστης και του φωτός.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

Σήμερα, υπάρχουν πάνω από 517 διαφορετικές μάρκες φίλτρων στην αγορά και υπάρχει σύγχυση στους καταναλωτές. Η βιομηχανία έχει κατά μεγάλο βαθμό εναρμονιστεί με οργανισμούς όπως η Water Quality Association (WQA) η οποία είναι αναγνωρισμένη. Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα μέλη WQA είναι στην στον χώρο της ψύξης και αποσκλήρυνσης του νερού της αγοράς, μέχρι πρόσφατα δεν έχουν ακόμα υπάρξει βαθμολογίες των καταναλωτών και την προστασία των συστημάτων πόσιμου νερού.

Το 1991, το εθνικό ίδρυμα υγιεινής στις ΗΠΑ, διαπιστεύτηκε από το American National Standards Institute (ANSI) και το RVC, το αντίστοιχο του ANSI στην Ευρώπη. Το NSF International είναι ένας ανεξάρτητος, μη κερδοσκοπικός οργανισμός με προδιαγραφές για την ανάπτυξη και πιστοποίηση προϊόντων. Αυτός ο οργανισμός είναι υπεύθυνος για τον τομέα του καταναλωτή, σε ό,τι αφορά τον ρυθμιστικό και κατασκευαστικό τομέα. Το NSF International διατηρεί ένα εθελοντικό πρόγραμμα πιστοποίησης για εξοπλισμό σε εφαρμόσιμες ANSI/NSF προδιαγραφές. Αυτό το πρόγραμμα περιλαμβάνει ό,τι εξοπλισμός χρησιμοποιείται για παρασκευή φαγητού και αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων πόσιμου νερού.

Το NSF International ελέγχει τα προϊόντα ως μέρος του προγράμματος πιστοποίησης για να διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει διαρροή χημικών σε επίπεδα πάνω από αυτά που έχουν συσταθεί με τα πρότυπα των κανονισμών. Κάτω από τις κατευθυντήριες γραμμές των υλικών, αυτό περιλαμβάνει όλα τα συστατικά των προϊόντων (βίδες, σφραγίδες νεοπρενίου, σωλήνες κλπ). Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές των δομών, αυτό περιλαμβάνει ότι όλες οι μονάδες δεν θα σπάσουν, δεν θα αποσυντεθούν κλπ. Οι κατευθυντήριες γραμμές των δομών και υλικών είναι ουσιαστικά οι ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να έχουν τα προϊόντα για να πιστοποιηθούν.

Τα NSF International πρότυπα πόσιμου νερού είναι αναγνωρισμένα από τα αμερικανικά πρότυπα ως συσκευές για επεξεργασίας νερού στο σημείο χρήσης (POU), και το πρόγραμμα πιστοποίησής τους αναγνωρίζεται ως σήμα κατατεθέν στην Βόρεια Αμερική. Στην πραγματικότητα οι περισσότερες πολιτείες χρησιμοποιούν τα NSF International ως χαρακτηρισμό συν τους δικούς τους ελέγχους που καθορίζουν ποιοι από μεμονωμένους κατασκευαστές μπορούν να διεκδικήσουν για τα φίλτρα τους που πωλούνται στο κράτος.

Για παράδειγμα η πολιτεία της Καλιφόρνια είναι μία από τις πιο δύσκολες πολιτείες για πώληση γιατί πολλά φίλτρα δεν πωλούνται σε αυτήν. Τα πρότυπα βασίζονται σε εξωφρενικές απαιτήσεις απόδοσης που είναι ανεξέλεγκτα. Οι πιο γνωστές εταιρίες επενδύουν πολλά χρήματα ώστε να «πιάσουν» τους χαρακτηρισμούς (ratings) επειδή αναγνωρίζουν την αξιοπιστία που τους χορηγείται εφόσον το φίλτρο τους μετρά ποιοτικά. Επομένως προσπαθούν να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερη τεκμηρίωση.

Το NSF International έχει 6 πρότυπα για τα φίλτρα πόσιμου νερού, συμπεριλαμβανομένων των προτύπων 42, 53, 58 (μονάδες αντίστροφης όσμωσης) και 55 (μονάδες υπεριώδους ακτινοβολίας). Το μεγαλύτερο μέρος των φίλτρων είναι πιστοποιημένα σύμφωνα με τα ακόλουθα πρότυπα:

– Standard 42: Αισθητικό αποτέλεσμα: Αυτό καλύπτει γεύση, οσμή και αφαίρεση χλωρίου και περαιτέρω διαιρείται σε υποκατηγορία ανάλογα με το ποσοστό αφαίρεσης δηλαδή:

Class I: 75% ή περισσότερο αφαίρεση χλωρίου

Class II: 50% – 74% αφαίρεση χλωρίου

Class III: 25% – 49% αφαίρεση χλωρίου

– Standard 53: Επιπτώσεις στην υγεία: Αυτή η κατηγορία καλύπτει κάθε μόλυνση, με πολλές από αυτές όπως μόλυβδος και αμίαντος, όντας πολύ δύσκολο να απομακρυνθούν λόγω του μεγέθους ή της χημικής σύστασης. Οι ουσίες αυτές ελέγχονται προσωπικά από τον καθένα με κάθε τεστ σε διαφορετικό κόστος:

Χημικά (VOC’s THM’s)

Φυτοφάρμακα

Ζιζανιοκτόνα

Κύστες (Γιάρδια, Κρυπτοσπορίδιο)

Θολερότητα

Μόλυβδος

Αμίαντος

Ραδόνιο

Η μέθοδος στην οποία τα φίλτρα ελέγχονται είναι να ελέγχονται για περισσότερο από 99,9% μείωση μίας ουσίας (για παράδειγμα μόλυβδο) για την διπλάσια ανοχή του φίλτρου. Για παράδειγμα εάν ένα φίλτρο έχει ονομαστική τιμή 500 γαλόνια (1892 λίτρα) από την NSF International αυτό σημαίνει ότι απομάκρυνε μόλυβδο κατά 99,9% για 1000 γαλόνια (3785 λίτρα). Υπό αυτή την έννοια, οι καταναλωτές είναι απόλυτα προστατευμένοι για οποιαδήποτε περίπτωση νερού όντας ελεγμένη η μονάδα και συντηρητικά εκτιμημένη η αναμενόμενη απόδοσή της.

Η NSF δεν βαθμολογεί ή συγκρίνει ένα φίλτρο με ένα άλλο. Απλώς πιστοποιεί ότι το προϊόν που έχει την σφραγίδα NSF πληροί τις ελάχιστες προϋποθέσεις των εφαρμοζόμενων ANSI/NSF προτύπων. Το NSF επίσης πιστοποιεί ότι ο κατασκευαστής συμφωνεί να συμμορφώνεται με τις γραπτές πολιτικές του NSF. Στην Καλιφόρνια δέχονται και άλλα αποτελέσματα από ελέγχους, όμως το NSF International είναι μία πιο ολοκληρωμένη πηγή για συγκρίσεις, και λόγω τούτου, από τον Οκτώβριο του 1992 όλα τα φίλτρα που έχουν πουληθεί στην πολιτεία της Καλιφόρνια πρέπει να φέρουν την ένδειξη του NSF. Όποιο προϊόν δεν φέρει την ένδειξη απαγορεύεται να πωλείται.

ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΦΙΛΤΡΟΥ

Υπάρχουν άλλοι 3 παράγοντες για να λάβετε υπόψη σας όταν αγοράζετε ένα σύστημα καθαρισμού νερού οι οποίοι μπορεί να είναι εξίσου σημαντικοί όσο η απόδοση του ίδιου του προϊόντος:

– Κόστος αλλαγής φίλτρων: Πόσο θα κοστίσει η συντήρηση του φίλτρου στον χρόνο ζωής του; Καμιά φορά είναι καλύτερο να αγοράζετε την συσκευή και τα ανταλλακτικά μαζί γιατί αυτό σας εξασφαλίζει την χαμηλότερη τιμή.

– Εγγύηση συστήματος: Πόσο είναι το διάστημα της εγγύησης; Κάποια φθηνότερα συστήματα έχουν 1 χρόνο εγγύηση, η 3 χρόνια εγγύηση και μετά να πετώνται. Γενικώς λίγα συστήματα δίνουν εγγύηση πάνω από 5 χρόνια. Όσο πιο μεγάλη η διάρκεια της εγγύησης, τόσο καλύτερα γιατί αυτή είναι μία άμεση ένδειξη της δέσμευσης του κατασκευαστή στο προϊόν και στις συντηρήσεις για τον πελάτη.

– Μακροζωία εταιρείας: Πόσο καιρό η εταιρία είναι στην αγορά και ποια η προοπτική της να μείνει στην αγορά; Με λίγα λόγια, θα είναι η εταιρία 5, 10, 25 χρόνια ή περισσότερα; Η σημασία της μακροζωίας είναι και η διαθεσιμότητα των ανταλλακτικών φίλτρων όπως απαιτείται. Πολλά φίλτρα δεν μπορούν να αλλαχθούν και πολλοί καταναλωτές έχουν «καεί» αφού αγοράσουν ένα φίλτρο το οποίο 3 χρόνια αργότερα δεν υπήρχε στην αγορά! Η σωστή συμβουλή είναι να στοχεύσετε αναγνωρισμένες κατασκευαστικές εταιρίες φίλτρων οι οποίες υπάρχουν στην βιομηχανία για πάνω από 15 χρόνια.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Στο τέλος αυτού του οδηγού, οποιοσδήποτε καταναλωτής θα μπορεί να ψάξει ανάμεσα στις χιλιάδες επιλογές και να διαλέξει ένα σύστημα που θα ταιριάζει για το πόσιμο νερό που χρειάζεται. Για περισσότερες πληροφορίες σε οποιαδήποτε περιεχόμενα αυτού του οδηγού, παρακαλώ επικοινωνήστε με το email: elias@pmsgroup.gr

(του Ηλία Παπαποστόλου, MSc)

Πηγή Τεχνολογία Νερού Blog