Κάνε το πείραμα: Δες πώς θα είναι η ζωή σου αν γίνεις αισιόδοξος

Η αισιοδοξία συμβάλλει σε μια πιο μεγάλη και υγιή ζωή.

Η αισιοδοξία μπορεί να βελτιώσει τη διαχείριση του άγχους, την παραγωγικότητα και την υγεία σας.

Γνωρίζετε κάποιον που να χαμογελά και να έχει θετική σκέψη συνεχώς; Ή είστε εσείς από αυτούς που είναι γεμάτοι αισιοδοξία; Οι δοκιμασίες θεωρούνται από τους αισιόδοξους ‘εμπειρίες γνώσης’, και ακόμα και η πιο κακή μέρα υπόσχεται για αυτούς ένα ‘αύριο πιθανότατα καλύτερο’. Αν πάντα βλέπετε τη θετική πλευρά των πραγμάτων, ίσως νιώθετε ότι βιώνετε πιο θετικά γεγονότα στη ζωή σας σε σχέση με άλλους, ότι είστε λιγότερο αγχωμένοι και ακόμα ότι έχετε καλύτερη υγεία. Δεν είναι η φαντασία σας. Ερευνητές μελετώντας για πολλά χρόνια αισιόδοξη και απαισιόδοξα άτομα, έχουν βρει ότι η αισιόδοξη προσέγγιση της ζωής περιλαμβάνει συγκεκριμένα προτερήματα.

Τα Οφέλη της Αισιοδοξίας

Καλύτερη Υγεία: Σε μελέτη του 99 φοιτητές του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, φάνηκε ότι όσοι ήταν αισιόδοξοι στην ηλικία των 25 ετών, ήταν σημαντικά πιο υγιείς στην ηλικία των 45 και 60 από όσους ήταν απαισιόδοξοι. Άλλες μελέτες έχουν βρει σχέση μεταξύ μιας απαισιόδοξης στάσης ζωής με υψηλότερα ποσοστά μεταδοτικών νοσημάτων, κακής υγείας και πρόωρης θνησιμότητας.

Μεγαλύτερα Επιτεύγματα: Έρευνα σε αθλητικές ομάδες έχει δείξει ότι οι πιο αισιόδοξες ομάδες είχαν καλύτερη συνεργασία και καλύτερη απόδοση από τις απαισιόδοξες. Άλλα μελέτη έδειξε ότι οι απαισιόδοξοι κολυμβητές που τους είχαν κάνει να πιστεύουν ότι είχαν χειρότερη απόδοση από αυτή που είχαν επιδείξει, ήταν επιρρεπείς σε χειρότερη απόδοση μελλοντικά. Οι αισιόδοξοι κολυμβητές δεν είχαν αυτή την αδυναμία.

Επιμονή: Τα αισιόδοξα άτομα δεν τα παρατάνε τόσο εύκολα όσο τα απαισιόδοξα, και έτσι είναι πιο πιθανό να είναι πιο επιτυχημένα για αυτό το λόγο.

Συναισθηματική υγεία: Σε μια μελέτη με ασθενείς με κατάθλιψη, βρέθηκε ότι 12 βδομάδες γνωστικής ψυχοθεραπείας (η οποία περιλαμβάνει αναμόρφωση της διαδικασίας σκέψης) είχαν καλύτερα αποτελέσματα από τα φάρμακα, καθώς οι αλλαγές είχαν μεγαλύτερη διάρκεια. Οι ασθενείς που είχαν λάβει εκπαίδευση για μια πιο αισιόδοξη στάση ζωής είχαν τη δυνατότητα να χειρίζονται πιο αποτελεσματικά μελλοντικές δυσκολίες.

Αυξάνει τη μακροζωία: Έχει φανεί ότι η αισιόδοξη στάση ζωής αυξάνει το προσδόκιμο της ηλικίας. Από άλλες έρευνες έχει φανεί ότι οι αισιόδοξοι ασθενείς με καρκίνο του στήθους είχαν καλύτερα αποτελέσματα στην υγεία τους από τους απαισιόδοξους και απελπισμένους.

Λιγότερο Άγχος: Οι αισιόδοξοι άνθρωποι επίσης έχουν την τάση να βιώνουν λιγότερο άγχος από τους απαισιόδοξους ή τους ρεαλιστές. Επειδή πιστεύουν στους εαυτούς τους και στις ικανότητές τους, περιμένουν να συμβούν καλά πράγματα. Αξιολογούν τα αρνητικά γεγονότα ως πιο εύκολα αντιμετωπίσιμα και βλέπουν τα θετικά ως ένδειξη ακόμα καλύτερων μελλοντικών γεγονότων. Καθώς πιστεύουν στον εαυτό τους, αναλαμβάνουν περισσότερα ρίσκα και δημιουργούν πιο θετικά γεγονότα στη ζωή τους.

Επιπλέον, έρευνες δείχνουν ότι τα αισιόδοξα άτομα είναι πιο δυναμικά με τη διαχείριση του άγχους, επιλέγοντας προσεγγίσεις που το μειώνουν ή το εξαλείφουν, όπως και τις συναισθηματικές του συνέπειες. Οι αισιόδοξοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πιο δυναμικά το στρες, έτσι ώστε να είναι λιγότερο αγχωμένοι.

Από τη Ph.D. Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγο, Λίζα Βάρβογλη

greekpsychologypages.blogspot.gr

Ακρυλαμίδιο μια καρκινογόνος ουσία και οι τροφές που την περιέχουν

Ακρυλαμίδιο μια καρκινογόνος και τερατογόνος ουσία της διατροφής

Το ακρυλαμίδιο (acrylamide) είναι ένα συστατικό που θεωρείται από πολλούς ιδιαίτερα καρκινογόνο για τον άνθρωπο. Δυστυχώς αυτή η ουσία υπάρχει στη διατροφή μας. Παράγεται με φυσικό τρόπο κατά το μαγείρεμα κάποιων τροφών. Γενικά, οι αμυλώδεις τροφές (π.χ. ψωμί, πατάτες κλπ) που έχουν μαγειρευτεί σε υψηλές θερμοκρασίες περιέχουν αυξημένα επίπεδα ακρυλαμιδίου.

Το ακρυλαμίδιο ή ακρυλαμίδη αποτελεί σημαντικό βιομηχανικό προϊόν με διάφορες εφαρμογές. Μια από τις πολλές εφαρμογές του είναι η σταθεροποίηση του χώματος επικλινών εδαφών σε περιοχές που πλήττονται από ανεμοστρόβιλους. Η ουσία παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1893 στη Γερμανία, ενώ η βιομηχανική παραγωγή άρχισε το 1954.

Στη συνέχεια όμως έρευνες σε ποντίκια έδειξαν ότι το ακρυλαμίδιο είναι μια καρκινογόνος και τερατογόνος ουσία. Στον άνθρωπο, η πρόσληψη μεγάλων ποσοτήτων ακρυλαμίδης επιφέρει άμεσα νευροτοξικά και ορμονολογικά αποτελέσματα τα οποία είναι πλήρως τεκμηριωμένα. Σήμερα η ουσία θεωρείται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως δυνητικά καρκινογόνος για τον άνθρωπο. Ο ΠΟΥ έχει ορίσει εδώ και χρόνια ότι το ανεκτό όριο του ακρυλαμιδίου στο πόσιμο νερό είναι τα 0,5 μg/L, ενώ στην Ευρώπη το νόμιμο ανεκτό όριο είναι μόλις 0,1 μg/L.

ΟΙ ΤΡΟΦΈΣ

Πριν το 2002, το ενδιαφέρον για το ακρυλαμίδιο περιοριζόταν κυρίως στην έκθεση σ’ αυτό σε εργασιακούς χώρους, όπου γινόταν χρήση του. Μέχρι τότε ποτέ δεν είχε μετρηθεί η συγκέντρωση του στις τροφές γιατί κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι είναι δυνατόν αν υπάρχει στα τρόφιμα.

Το 2002, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης στην Σουηδία, ανακάλυψαν προς μεγάλη τους έκπληξη ότι το ακρυλαμίδιο σχηματίζεται σε ορισμένες τροφές κατά τη θερμική παρασκευή τους σε θερμοκρασία που ξεπερνά τους 120 βαθμούς Κελσίου, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο τηγάνισμα και το ψήσιμο.

Οι συγκεντρώσεις ακρυλαμιδίου στα τηγανητά ή ψημένα τρόφιμα βρέθηκαν να είναι πολύ μεγαλύτερες από τις μέγιστες επιτρεπτές για το πόσιμο νερό, που όπως προαναφέρθηκε είναι εξαιρετικά μικρές. Αυτό προκάλεσε μεγάλη ανησυχία τόσο μεταξύ των επιστημόνων όσο και στην κοινή γνώμη.

Αρχικά βρέθηκε ότι οι τηγανητές πατάτες, τα πατατάκια (τσιπς), τα μπισκότα, τα κράκερ, τα κριτσίνια, τα δημητριακά πρωινού, οι ψητές πατάτες, τα αρτοσκευάσματα και ο καφές περιέχουν ακρυλαμίδιο. Στη συνέχεια οι μελέτες εντόπισαν το ακρυλαμίδιο σε αποξηραμένα φρούτα, σε ψημένα λαχανικά, στις μαύρες ελιές και σε κάποιους ψημένους ξηρούς καρπούς (όπως για παράδειγμα τα αμύγδαλα). 

Μέχρι τώρα πάντως δεν έχει ανιχνευθεί η ουσία σε τροφές που έχουν βραστεί, ή μαγειρευτεί στον ατμό. Αυτό ίσως να εξηγείται από τη μέγιστη θερμοκρασία αυτών των τεχνικών μαγειρέματος, η οποία δεν ξεπερνά τους 100 βαθμούς Κελσίου.

Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΊΑ

Η θερμότητα μπορεί να προκαλέσει μια χημική αντίδραση κατά την οποία τα σάκχαρα (γλυκόζη, φρουκτόζη, λακτόζη κλπ) που περιέχονται στις τροφές συνδέονται με ορισμένα αμινοξέα που υπάρχουν σ’ αυτά στα τρόφιμα. Αυτή η χημική αντίδραση, γνωστή και ως «αντίδραση του Maillard», είναι ικανή να προκαλέσει την παραγωγή του ακρυλαμιδίου, και ιδιαίτερα αυτό συμβαίνει όταν το αμινοξύ που συμμετέχει στην αντίδραση είναι η ασπαραγίνη. Όταν θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία μια πλούσια σε ασπαραγίνη τροφή υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να προκαλέσι την εμφάνιση του ακρυλαμιδίου. Να σημειωθεί ότι η ασπαραγίνη αντιπροσωπεύει το 40% των συνολικών αμινοξέων που περιέχονται στα τσιπς, και στο σιτάλευρο. 

Ο σχηματισμός του ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα απαιτεί θερμοκρασία πάνω από τους 120 βαθμούς Κελσίου. Η θερμότητα προκαλεί πολλές χημικές αλλαγές, οι οποίες οδηγούν στην «αμαύρωση» (δηλαδή στην μαύρη ή καστανή χροιά) του τροφίμου και τη δημιουργία μιας ποικιλίας συστατικών οσμής και γεύσης. Αυτά τα συστατικά είναι που δίνουν τη χαρακτηριστική εμφάνιση και γεύση της μαγειρεμένης τροφής. Ένα από τα πιο κοινά παραδείγματα της αντίδρασης Maillard είναι το ψήσιμο του άσπρου ψωμιού για να δώσει το «καστανό» τοστ. Όταν βλέπετε μια τηγανητή πατάτα ή το τοστ να είναι μαυρισμένο, αυτό ακριβώς είναι η αμαύρωση.

 

Εάν θεωρήσουμε ότι τα δείγματα των γαλακτοκομικών προϊόντων περιέχουν πολύ χαμηλά επίπεδα ακρυλαμιδίου, της τάξεως του 10-35 μg/kg, συγκριτικά με τα παραπάνω, οι τηγανητές πατάτες και τα τσιπς περιέχουν έως και 2.600 μg/ kg κατά μέσο όρο και τα δημητριακά έως και 410 μg/kg. Όσο για ορισμένα προϊόντα που έχουν βάση τον καφέ και το σικορέ, μπορεί η περιεκτικότητα σε ακρυλαμίδιο να ξεπερνά τα 300 μg/kg!

Κατηγορίες τροφών	Μέση περιεκτικότητα σε ακρυλαμίδιο (μg/kg)
Αμύγδαλα (ψημένα)	260
Προϊόντα αρτοποιίας (ψωμί, κέικ, κουλούρια)	70 – 430
Μπύρες	30 – 70
Δημητριακά (πρωινού)	30 – 1.346
Μπισκότα – κρακεράκια	30 – 3.200
Σοκολάτα (σκόνη)	15 – 90
Καφές (σκόνη)	170 – 351
Φρυγανιές	800 – 1.200
Τσιπς καλαμποκιού, κρίσπις	34 – 416
Προϊόντα ιχθύων	30 – 39
Κρέας και προϊόντα από κοτόπουλα	30 -64
Φυστίκια με κέλυφος	140
Βρασμένες πατάτες	48
Πατάτες τσιπς, κρίσπις	170 – 3.700
Πατάτες τηγανητές	200 – 12.000
Διάφορα σνακς (όχι πατάτας)	30 – 1.915
Ηλιόσποροι ψημένοι	66

Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι η πρόσληψη ακρυλαμιδίου από τις τροφές,δεν αποτελεί σοβαρό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο διότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μεταβολίζει καλά την ουσία (τα πειράματα πάντως στα ποντίκια έχουν δείξει ότι πρόκειται για καρκινογόνα ουσία στα ζώα αυτά). Εν τω μεταξύ άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι η ουσία ενδεχομένως να ενισχύει τη νόσο Αλτσχάιμερ. Ίχνη ακρυλαμιδίου έχουν ανιχνευθεί στον εγκέφαλο πασχόντων της ασθένειας και ορισμένοι επιστήμονες ζητούν να γίνουν μελέτες προκειμένου να διευκρινιστεί αν τροφές όπως οι τηγανητές πατάτες ευθύνονται για την «επιδημία» της νόσου Αλτσχάιμερ.

www.healthyliving.gr

Το National Geographic αποκαλύπτει όλη την αλήθεια για τους αεροψεκασμούς! [photos]

Όλοι έχουμε δει τις τεράστιες ουρές λευκού νέφους που αφήνουν πίσω τους πολλά από τα αεροπλάνα που πετούν στον ελληνικό ουρανό... Ωστόσο υπάρχει και ένα 33% των Ελλήνων που πιστεύει πως πρόκειται για ψεκαστικά που στόχο έχουν τον έλεγχο των συνειδήσεων ή την αλλαγή του κλίματος.

Και για να μιλάμε με στοιχεία, σύμφωνα με την δημοσκόπηση της Metron Analysis του Σεπτεμβρίου του 2013, το 33% των Ελλήνων που συμμετείχαν στην έρευνα απάντησαν «ναι» στο ερώτημα εάν συμφωνούν πως γίνονται ρίψεις χημικών. Η σπέκουλα και η σάτιρα που ακολούθησε στα social media δεν έχει τέλος. Πολιτικά κόμματα μάλιστα βρέθηκαν υπέρμαχοι αυτής της άποψης. Ποια είναι όμως η αλήθεια;

Οι λευκές ουρές που δημιουργούν οι πτήσεις των αεροπλάνων προέρχονται από υδρατμούς που σχηματίζονται κατά την καύση του ντίζελ και μετατρέπονται σε πάγο στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες της ατμόσφαιρας σε αυτά τα ύψη (των 15.000 και άνω ποδιών) που πετούν τα σκάφη.

Οι ουρές αυτές μπορούν να μετασχηματιστούν σε λεπτά γραμμικά σύννεφα, με πιθανό ενδεχόμενο την αλλαγή του κλίματος. Μερικά από αυτά αντανακλούν τη θερμότητα του ήλιου πριν φτάσει στην επιφάνεια της Γης, σε μια επίδραση ψύξης.

Γενικά όμως τα σύννεφα αυτά παγιδεύουν τη θερμότητα και συμβάλουν περισσότερο στην αύξηση της θερμοκρασίας απ’ ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα του αεροσκάφους. Μια νέα περιβαλλοντική μελέτη της «Environmental Research Letters» αποδεικνύει ότι τα αεροπλάνα θα μπορούσαν να αποφύγουν τη διαδικασία επιρροής του καιρού.

Το πείραμα έδειξε ότι μια παράκαμψη 13,7 μιλίων σε μια υπερατλαντική πτήση εξάλειψε μια ουρά μήκους 62 μιλίων και κατά συνέπεια τη δημιουργία τέτοιων σύννεφων. Ετσι παρά τις επιπλέον εκπομπές που απέφερε η παράκαμψη, η πτήση προξένησε λιγότερη θερμότητα στην ατμόσφαιρα.

Παρ 'όλα αυτά, κανείς δεν προτείνει ακόμα τη δρομολόγηση τέτοιων παρακάμψεων. Οι μετεωρολόγοι μπορούν να προβλέψουν τον σχηματισμό ουρών, αλλά είναι ακόμα υπό εξέταση το αν οι προβλέψεις είναι αρκετά ακριβείς για να δικαιολογήσουν μια αναπροσαρμογή των πτήσεων.

Οι υποστηριχτές της θεωρίας των αεροψεκασμών ισχυρίζονται ότι οι φυσικές ουρές που δημιουργούν τα σκάφη είναι μικρές και διαρκούν λίγο, ενώ οι… χημικές παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και κάποιες φορές παίρνουν διάφορα σχέδια και χρωματισμούς.

Η απάντηση της επιστήμης είναι ότι τo φαινόμενα υγροποίησης των υδρατμών είναι αρκετό για να εξηγήσει και τα μεγαλύτερης διάρκειας και μεγέθους γραμμικά σύννεφα. Ο αστάθμητος παράγοντας είναι η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας, που δημιουργεί κατά το δοκούν διαφορετικά είδη σύννεφων (με υγρό νερό ή κρυστάλλους πάγου, διαφορετική πυκνότητα ή χρώμα κλπ.).

Οι μετεωρολόγοι αναγνωρίζουν πράγματι ότι υπάρχουν αρκετά είδη διαφορετικών ουρών, συμπληρώνουν όμως ότι αεροπλάνα που πετάνε περίπου την ίδια ώρα, στο ίδιο υψόμετρο και στις ίδιες συνθήκες σχηματίζουν παρόμοιες ουρές και κατ’ επέκταση σύννεφα.

Η οικονομική αξία του οικοτουρισμού – Έρευνα

 

Οι προστατευόμενες περιοχές όπως τα εθνικά πάρκα και τα καταφύγια της άγριας ζωής ωφελούν τη βιοποικιλότητα και συμβάλλουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Ωστόσο, η συμβολή τους δύσκολα μεταφράζεται σε οικονομικούς όρους. Οι επισκέπτες των προστατευόμενων περιοχών στις οποίες αναπτύσσονται ήπιες επιχειρηματικές δραστηριότητες ξοδεύουν χρήματα για την αγορά εισιτηρίων, τη συμμετοχή τους σε εκπαιδευτικές ή τουριστικές διαδρομές και τη διαμονή τους.

Ο υπολογισμός αυτής της οικονομικής αξίας ίσως είναι απαραίτητος για τη διατήρηση του καθεστώτος προστασίας σε περιοχές οικολογικής αξίας ή στον χαρακτηρισμό νέων, αλλά και για τη σύγκριση με άλλες, παράλληλες οικονομικές δραστηριότητες όπως η υλοτομία και η εξόρυξη μετάλλων και υδρογονανθράκων.

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην ανοιχτή επιθεώρηση PLOS Biology επιχειρεί ακριβώς αυτό: να εκτιμήσει τη χρηματική αξία του οικοτουρισμού στις προστατευόμενες περιοχές και τον αριθμό των ανθρώπων που τις επισκέπτονται.

Η μελέτη εκτιμά ότι οι προστατευόμενες περιοχές σε όλο τον πλανήτη προσελκύουν περίπου οκτώ δισεκατομμύρια επισκέψεις κάθε χρόνο. Το νούμερο που μόλις διαβάσατε δεν είναι λανθασμένο. Σε κάθε επισκέπτη αντιστοιχούν περισσότερες από μια επισκέψεις. Παρά την εντύπωση περί του αντιθέτου η εκτίμηση αυτή βασίστηκε σε συντηρητικές παραδοχές, καθώς έχουν αποκλειστεί προστατευόμενες περιοχές με έκταση μικρότερη των 100 στρεμμάτων, οι θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές, η Ανταρκτική και περιοχές όπου αποθαρρύνονται οι οικοτουριστικές δραστηριότητες.

Σύμφωνα με εθνικά στοιχεία που συγκέντρωσαν οι ερευνητές, οι ΗΠΑ συγκεντρώνουν 2,5 δισεκατομμύρια επισκέψεις σε προστατευόμενες περιοχές και η Κίνα ακόμα ένα δισεκατομμύριο. Οι εκτιμήσεις των επισκέψεων ανά προστατευόμενη περιοχή είναι μεγαλύτερες στη Βόρειο Αμερική και μικρότερες στην Αφρική.

Σε οικονομικούς όρους, οι οκτώ δισεκατομμύρια επισκέψεις μεταφράστηκαν σε άμεσες δαπάνες της τάξης των 600 δισ. δολαρίων.

Σύμφωνα με τον Δρ Ρόμπιν Νάιντου του WWF, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, το ποσό των 600 δισ. δολαρίων ίσως αποτελεί υποεκτίμηση, αλλά σε κάθε περίπτωση υπερβαίνει κατά πολύ τα 10 δισ. δολάρια που δαπανώνται ετησίως για τη φύλαξη και τη διαχείριση αυτών των περιοχών.

Τα οικονομικά μεγέθη που αποκαλύπτει η μελέτη καθιστούν οικονομικά εφικτή την επένδυση μεγαλύτερων ποσών στις προστατευόμενες περιοχές δεδομένης και της ταχύτητας απομείωσης της βιοποικιλότητας.

[Στη φωτογραφία: Φαράγγι Λούσιου, Ατσίχωλος Γορτυνίας]

econews

Δεν θέλετε φυτοφάρμακα στο πιάτο σας; Τα 15 πιο καθαρά, μη βιολογικά τρόφιμα

Μπορεί να έχετε ακούσει για την “Βρώμικη Δωδεκάδα”, τον ετήσιο κατάλογο με τα 12 εδώδιμα προϊόντα με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις φυτοφαρμάκων που συντάσσει η αμερικανική ΜΚΟ Environmental Working Group.

Ο κατάλογος καταρτίζεται με βάση στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας το οποίο πραγματοποιεί τακτικούς ελέγχους για υπολείμματα τοξικών ουσιών στα τρόφιμα.

Το 2013, η ανάλυση βρήκε 165 διαφορετικά είδη φυτοφαρμάκων και παρασιτοκτόνων σε φρούτα και λαχανικά. Ορισμένες ουσίες παραμένουν ακόμα και μετά το ξέπλυμα ή ακόμα και το ξεφλούδισμα των τροφίμων.

Ένας από τους τρόπους να αποφύγουμε τα τοξικά υπολείμματα είναι να προτιμήσουμε φρούτα και λαχανικά οργανικής καλλιέργειας. Όμως, για τις περιπτώσεις που τα βιολογικά είναι είτε πολύ ακριβά είτε δεν υπάρχουν η ΜΚΟ κατάρτισε μια “Καθαρή Δεκαπεντάδα” στην οποία περιλαμβάνονται τα φρούτα και τα λαχανικά συμβατικής καλλιέργειας που συγκεντρώνουν τις χαμηλότερες πιθανότητες μόλυνσης από τοξικές ουσίες

Η καθαρή δεκαπεντάδα είναι η εξής:

1. Αβοκάντο

2. Γλυκό καλαμπόκι

3. Ανανάς

4. Λάχανο

5. Κατεψυγμένος αρακάς

6. Κρεμμύδια

7. Σπαράγγια

8. Μάνγκο

9. Παπάγια

10. Ακτινίδιο

11. Μελιτζάνα

12. Γκρέηπφρουτ

13. Πεπονάκια

14. Κουνουπίδι

15. Γλυκοπατάτα

Δεν είστε περίεργοι να μάθετε και ποια είναι τα πιο τοξικά και επικίνδυνα φρούτα και λαχανικά; Διαβάστε εδώ.

econews

Η ψυχολογία της διατροφής

Ας γνωρίσουμε τη ψυχολογία της διατροφής: Mέθοδος που κόβει τις λιγούρες!

Η ντοπαμίνη
Σας έχει συμβεί μερικές φορές να μην απολαμβάνετε πολύ τη γεύση της τροφής την ώρα που τρώτε, αλλά να τρώτε γρήγορα και μηχανικά, ακόμα και αν πριν λαχταρούσατε και ανυπομονούσατε να φάτε κάτι; Σας έχει συμβεί να νιώσετε μιαν ακατανίκητη επιθυμία («λιγούρα») για ένα φαγητό; Τι συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση; Ένας σημαντικός νευροδιαβιβαστής, που αξίζει λίγο περισσότερο την προσοχή μας, είναι η λεγάμενη ντοπαμίνη.

Όταν μια δραστηριότητα συνδεθεί με την πρόκληση ενός θετικού συναισθήματος (π.χ. τρώω σοκολάτα και νιώθω απόλαυση), δημιουργείται ένα κύκλωμα που μας κάνει να αναζητούμε αυτήν τη δραστηριότητα όλο και πιο συχνά, ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ασυνείδητα (αναζητώ σοκολάτα για να νιώσω απόλαυση). Αυτό είναι που κάνει και ορισμένες δραστηριότητες (όπως είναι τα extreme sports, τα τυχερά παιχνίδια κτλ.) εθιστικές, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εξαρτήσεις- δηλαδή το σώμα εθίζεται στην αναζήτηση του συναισθήματος που προκλήθηκε.

Η ντοπαμίνη λοιπόν δεν είναι σχετική τόσο με την ευχαρίστηση που μας έδωσε ένα ερέθισμα (για την ευχαρίστηση είπαμε ότι ευθύνονται άλλες ουσίες, όπως οι ενδορφίνες), αλλά με την προσμονή του, με την ανυπομονησία που χτίζεται γύρω από αυτό, ώστε, όταν μας συμβεί, να είναι ακόμα πιο έντονη η απόλαυσή του. Όταν δηλαδή ανυπομονούμε να γευτούμε κάτι, δημιουργούμε προσδοκίες που θα κάνουν την ικανοποίηση ακόμα πιο έντονη. Και αυτό δημιουργεί έναν κύκλο προσδοκίας-ανταμοιβής-ικανοποίησης, που, όσο πιο πολλές φορές τον επαναλάβουμε, τόσο πιο έντονα δημιουργεί αυτό που με απλά λόγια ονομάζουμε συνήθεια.

Ποιες τροφές δίνουν ευχαρίστηση και προκαλούν ανυπομονησία;
Θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν είναι όλες οι τροφές το ίδιο απολαυστικές. Αν ήταν έτσι, στους κινηματογράφους δε θα σέρβιραν πατατάκια και ποπκόρν, αλλά και φρουτοσαλάτες ή ανάλατα, ωμά φιστίκια! Δεν έχουν λοιπόν όλες οι τροφές την ίδια ικανότητα να δημιουργούν τόσο μεγάλη ευχαρίστηση (ενδορφίνες) και ανυπομονησία (ντοπαμίνη). Οι νεότερες μελέτες μάς πληροφορούν ότι υπάρχουν τροφές που ασκούν πάνω μας μεγαλύτερη έλξη και μας κάνουν να τις αναζητούμε περισσότερο.

Ίσως θυμάστε μια παλιά διαφήμιση που προωθούσε πατατάκια με το σλόγκαν «κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα». Σας λέει τίποτα αυτή η φράση; Έχετε ποτέ προσέξει ότι υπάρχουν κάποιες τροφές που ασκούν πάνω σας μεγαλύτερη έλξη και στις οποίες δυσκολεύεστε να αντισταθείτε; Η ψυχολογία έχει αναγνωρίσει την ιδιότητα που έχουν κάποιες τροφές να μας κάνουν να τις αναζητούμε έντονα για να νιώσουμε καλύτερα. Οι τροφές αυτές έχουν χαρακτηριστεί με τον όρο «τροφές με υψηλή ενισχυντική αξία», γιατί ενισχύουν την τάση μας να τις αναζητήσουμε και να τις απολαύσουμε. Δεν είναι απλώς πιο εύ¬γευστες από κάποιες άλλες, αλλά κάτι έχουν και μας κάνουν να θέλουμε να τις τρώμε ασταμάτητα. Μας είναι πιο εύκολο να τις συνηθίσουμε.

Ποιες είναι λοιπόν οι τροφές με την υψηλότερη ενισχυτική αξία; Οι τροφές που οδηγούν στην έκλυση περισσότερης ντο- παμίνης και ασκούν μια δύναμη έλξης πάνω μας, ώστε να μην μπορούμε να τους αντισταθούμε και να τις τρώμε, ακόμα και αν δεν πεινάμε, είναι κυρίως αυτές που συνδυάζουν κάποια συστατικά και μάλιστα σε μεγαλύτερες δόσεις και αναλογίες από ι οι πιο απλές τροφές. Τα συστατικά αυτά είναι:

υδατάνθρακες (άμυλα, ζάχαρη) λιπαρά (φυτικά ή ζωικά) και αλάτι.

Γιατί όμως μας «τραβάνε» τόσο αυτές οι τροφές; Πώς εξηγεί ότι ασκούν τόση έλξη; Πολλές φορές, για να καταλάβουμε καλύτερα τη συμπεριφορά μας, πρέπει να φανταστούμε τον άνθρωπο όχι στο σύγχρονο περιβάλλον όπου ζει τα τελευταία όνο χρόνια της εξέλιξής του, αλλά όπως έζησε στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του σε αυτό τον πλανήτη. Και ας θυμηθούμε ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής με τις ευκολίες του είναι κάτι πολύ πρόσφατο. Μέχρι πρόσφατα λοιπόν ο άνθρωπος ήταν ένας οργανισμός που ζοΰσε κοντά στη φύση και που πάσχιζε να Επιβιώσει μέσα σε δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες. Με βάση τις ανάγκες εκείνου του τρόπου ζωής ο εγκέφαλός μας προσαρμόστηκε στις αντιξοότητες και, για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, εξελίχθηκε και απέκτησε κάποια χαρακτηριστικά. Έτσι, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έμαθε να έλκεται από συγκεκριμένα τρόφιμα, στα οποία έδωσε αυξημένη «ενισχυτική αξία», γιατί του ήταν τόσο χρήσιμα. Έμαθε λοιπόν να έλκεται από:

• αλμυρά τρόφιμα, γιατί το αλάτι, πέρα από ενισχυτικό γεύσης και συντηρητικό που είναι, προκαλεί και κατακράτηση υγρών - άρα βοηθούσε στο να μην αφυδατώνεται ο άνθρωπος στις εποχές που ήταν σπανιότερο να βρει τρεχούμενο νερό-
• γλυκά τρόφιμα, γιατί οι υδατάνθρακες έδιναν πολύτιμη ενέργεια αλλά και επειδή η γλυκιά γεύση των καρπών ειδοποιούσε ότι είναι ώριμοι και βρώσιμοι (και όχι άγουροι ή χαλασμένοι)
•  λιπαρά τρόφιμα, γιατί ήταν πλούσια σε ενέργεια (θερμίδες) και έδιναν έτσι στον άνθρωπο τη δυνατότητα για μεγάλη θερμιδική πρόσληψη.

Οι «απαγορευμένοι καρποί»
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποιες τροφές στις οποίες έχουν «αδυναμία» (η λέξη αυτή σημαίνει απουσία δύναμης, έλλειψη ελέγχου). Με τις τροφές αυτές δυσκολεύονται να είναι εγκρατείς και τις καταναλώνουν άσχετα από το αν πεινούν ή όχι. Για κάποιους όμως ανθρώπους υπάρχουν πολλές τέτοιες τροφές, τις οποίες περιστοιχίζουν ανάμεικτα συναισθήματα ανησυχίας και απόλαυσης, φόβου και όρεξης. Οι τροφές αυτές έχουν κάτι διαφορετικό: μας φωνάζουν σαν σειρήνες και δεν μπορούμε να ησυχάσουμε όταν τις έχουμε μπροστά μας. «Πρέπει» να τις φάμε.

Βέβαια δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τέτοιες «αδυναμίες». Αν όμως βρίσκετε ότι υπάρχουν κάποιες τροφές με τις οποίες εσείς δε νιώθετε άνετα, προσπαθήστε να τις σκεφτείτε. Αν δυσκολεύεστε, χρησιμοποιήστε περισσότερο χρόνο για την ακόλουθη άσκηση: Κάντε μια βόλτα στο σουπερμάρκετ, στο περίπτερο, στη γειτονιά, στο κέντρο της πόλης και παρατηρήστε τις τροφές γύρω σας. Επίσης παρατηρήστε τον εαυτό σας σε εκδηλώσεις, σε επισκέψεις, σε τραπεζώματα, στην καθημερινότητά σας. Και στο τέλος σκεφτείτε μία μία τις τροφές στις οποίες πιστεύετε ότι έχετε «αδυναμία».

Σε ποια τροφή (ή σε ποιες τροφές) δεν μπορώ (ή δεν μπορούσα κάποιες φορές) να αντισταθώ;

Σκεφτείτε τις τροφές που καταγράψατε σε αυτή την άσκηση. Για την καθεμιά από αυτές κάντε στον εαυτό σας τις εξής ερωτήσεις
•  Πότε την αναζητώ;
•  Πότε την πρωτοέφαγα;
•  Ποιος μου την έδωσε;
• Πώς ήταν η ζωή μου τότε;

Όταν παρατηρούμε ακραίες ή τέλος πάντων έντονες αντιδράσεις στη συμπεριφορά των ανθρώπων, καταλαβαίνουμε ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτές. Έτσι, και όταν έχουμε υπερβολική αδυναμία σε μια τροφή, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ελέγξουμε την κατανάλωσή της, η τροφή αυτή μάλλον σημαίνει για μας κάτι παραπάνω από μια ευχάριστη γεύση. Δηλαδή σημαίνει ότι κάτι κρύβεται πίσω από αυτή την αδυναμία. Τι μήνυμα πιστεύετε ότι σας δίνει η κάθε τροφή στην οποία εντοπίσατε ότι έχετε υπερβολική αδυναμία;

Μερικές ιδέες για τα «μηνύματα» που κρύβουν κάποιες τροφές:
•  «Θα σε κάνω να νιώσεις καλύτερα».
•  «Τρώγοντάς με θα ξεχαστείς από το πρόβλημά σου».
•  «Θα σου δώσω δυνάμεις».
•  «Θα σε παρηγορήσω».
•  «Θα σε κάνω να νιώσεις παιδί».
•  «Δεν μπορείς να με ελέγξεις».
•  «Θα σου αποδείξω ότι είσαι αδύναμος».
•  «Θα σου υπενθυμίσω ότι δεν μπορείς να αντισταθείς».
•  «Θα ξεχάσεις τις ερωτικές σου ελλείψεις».
•  «Θα ξεκουραστείς».
•  «Θα βρεθείς με παρέα».
•  «Θα προστατευτείς...»

Τι σας λένε οι τροφές πειρασμοί;
Οι τροφές όμως δεν έχουν φωνή. Οι άνθρωποι τους δίνουν φωνή. Αυτές απλώς υπάρχουν, κάποιοι τις κατασκευάζουν. Τα σοκολατάκια είναι απλώς σοκολατάκια, τα πατατάκια είναι απλώς πατατάκια, τα λουκανικοπιτάκια είναι απλώς λουκανικοπιτάκια. Υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν γύρω σας. Και επειδή δεν μπορείτε να τα εξαφανίσετε, για να γλιτώσετε από αυτή τη δοκιμασία (της εγκράτειας, ώστε να μη φάτε υπερβολικά), μπορείτε να μάθετε να συνυπάρχετε με τις τροφές στον ίδιο κόσμο ειρηνικά! Ήρθε η στιγμή να σταματήσετε να τις φοβάστε. Από τροφές που σας κάνουν να σηκώνετε τρομαγμένοι το χέρι και να λέτε έντονα «όχι, ευχαριστώ, δεν κάνει» ή που καταλήγετε να τις τρώτε σε υπερβολικές ποσότητες, νιώθοντας μετά άσχημα, μπορείτε να τις μετατρέψετε σε τροφές κοντά στις οποίες νιώθετε άνετα και ΕΣΕΙΣ επιλέγετε να τις φάτε ή να μην τις φάτε.

Απόσπασμα από το βιβλίο Γυρίζω σελίδα στη Διατροφή. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Μεταίχμιο για την ευγενική παραχώρηση του υλικού.

  Τί είναι και πως γίνονται οι φυτικές βαφές

Από πολύ παλιά τα χρώματα της λαϊκής μας παράδοσης στην υφαντική και στα ενδύματα ήταν σχεδόν αποκλειστικά φυτικά. Όμως με το πέρας των χρόνων οι λαϊκές τέχνες έσβηναν και έπαιρναν μαζί τους και τις τεχνικές βαφής με φυτικά χρώματα. Σε ορισμένες όμως περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν ακόμα εργαστήρια που προσπαθούν να αναβιώσουν την ξεχασμένη αυτή γνώση και να την προσαρμόσουν στις σύγχρονες αισθητικές απαιτήσεις.

Μια από τις πρώτες ανακαλύψεις του προϊστορικού ανθρώπου ήταν η ιδιότητα κάποιων ουσιών να αφήνουν έγχρωμα σημάδια. Έτσι πριν ακόμα, αρχίσει να γράφει, αισθάνθηκε την ανάγκη αξιοποιώντας τις έγχρωμες αυτές ουσίες να απεικονίσει τη ζωή του, να ομορφύνει τον τόπο της κατοικίας του, να εξυμνήσει με το δικό του μοναδικό τρόπο τα κατορθώματά του, να γράψει τη δική του ιστορία.

Αργότερα ο άνθρωπος χρησιμοποίησε την έμφυτη ανάγκη του για το ωραίο, για τη βαφή των ινών και των ρούχων του. Σαφείς πληροφορίες για την αρχή της χρήσης των χρωστικών για τη βαφή ινών δεν έχουμε. Στην ανακάλυψη των ουσιών αυτών έφτασε όπως πάντοτε μέσα από μια διαδικασία γεμάτη από δοκιμές, λάθη, συμπτώσεις και αλλαγές. Άρχισε κατόπιν να πειραματίζεται και με άλλα υλικά.

Παρατήρησε ύστερα ότι κάποια άλλα φυσικά υλικά, όπως το θαλασσινό αλάτι και η στυπτηρία, βοηθούσαν στην ενίσχυση του χρώματος και των αντοχών του.
Κατασκευάζει ειδικά βαφεία, δουλεύει με συγκεκριμένα υλικά και με νέους στόχους. Η βαφική μπαίνει πλέον στο εμπόριο και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις τέχνες.

Πολλά είναι τα φυτά που έχουν βαφικές ιδιότητες.
Χρησιμοποιήθηκαν από την προϊστορική εποχή μέχρι πρόσφατα που δημιουργήθηκαν οι βιομηχανικές και οι συνθετικές βαφές. Μερικά από τα φυτά έδιναν χρώματα υψηλής αισθητικής. Ένα από αυτά είναι και ο κρόκος, όπου έδινες ένα πορτοκαλοκίτρινο χρώμα  όπου το χρησιμοποιούσαν για την βαφή πολυτελών και βασιλικών ενδυμάτων. Όμως για την σταθεροποίηση του χρώματος χρειάζονταν πρόστυψη.
Αυτό επιτυγχάνεται με την προσθήκη ουσιών, όπως ο ασβέστης και η στάχτη. Όμως χρησιμοποιούσαν και απλές χημικές ουσίες όπως η σόδα ή αμμώνια ή και φυσικές ουσίες όπως το ξύδι.
Υπάρχουν όμως και φυτά που δεν χρειάζονται πρόστυψη. Τέτοια είναι η βελανιδιά, η καρυδιά, η καστανιά, η ροδιά και η χαρουπιά.
Από την άλλη φυτά τα οποία χρειάζονται πρόστυψη είναι το κρεμμύδι, όπου οι φλούδες του μας δίνουν γήινες αποχρώσεις του καφέ και του κίτρινου, το λάπαθο, το μανουσάκι, η ντομάτα, η μυρτιά, το σπάρτο, το χαμομήλι , η ρίγανη κ.α.

Φυσικά χρώματα

Τα φυσικά χρώματα χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες ανάλογα με την προέλευσή τους.
• Φυτικά χρώματα: είναι χρώματα που προέρχονται από διάφορα μέρη των φυτών, όπως φύλλα, ρίζες, φλοιός και πέταλα (π.χ. ριζάρι, λουλάκι, ρόδι, καρυδόφυλλα)
• Ζωικά χρώματα: αυτά προέρχονται από ζωικούς οργανισμούς (π.χ. κρεμέζι, πορφύρα)
•Ορυκτά χρώματα: τέτοια ορυκτά είναι του σιδήρου, του χαλκού, του χρωμίου κ.λ.π.

Οι αποχρώσεις που προκύπτουν από τη χρήση των φυσικών βαφών είναι:
• Κυανές
• Ερυθρές
• Κίτρινες
• Πράσινες
• Καφέ

Η διαδικασία της βαφής του υφάσματος σε γενικά στάδια παραμένει η ίδια:
• Πλύσιμο
• Πρόστυψη
• Βαφή
• Ξέπλυμα

Η βαφή των υφασμάτων γινόταν συνήθως τους ανοιξιάτικους και τους καλοκαιρινούς μήνες. Το γεγονός αυτό δεν απέκλειε την ύπαρξη φθινοπωρινών και χειμωνιάτικων βαφών. Ακόμα όμως και μέσα στην κάθε περίοδο, ο βαφέας δεν μπορούσε ποτέ να είναι σίγουρος για το χρωματικό αποτέλεσμα της βαφής του. Το χρώμα που θα προκύψει εξαρτάται από την κατάσταση του φυτού ή του ζώου προέλευσης, τις κλιματολογικές συνθήκες και την κατάσταση του εδάφους.

Τα φυσικά χρώματα είναι μοναδικά και ανθεκτικά. Αντιδρούν διαφορετικά σε κάθε περίπτωση βαφής, με την δική τους προσωπικότητα. Ο βαφέας που ασχολείται με τις φυσικές βαφές, κάθε φορά που βάφει, προσπαθεί να αντλήσει τα μυστικά που βρίσκονται μέσα σε κάθε λουτρό βαφής.

Βαφές για μάλλινα
Τα  μάλλινα βάφονται πράσινα, κίτρινα, καφέ, μαύρα, μπλε και κόκκινα σε διάφορες αποχρώσεις, ανάλογα με το είδος του υφαντού.

Πράσινο
1. Aκονιζά. Είναι θάμνος πολυετής. Είναι ένα φυτό με δυσάρεστη οσμή. Η χρήση της ήταν ευρέως διαδεδομένη στην Κρήτη και ο απλούστερος τρόπος βαφής γινόταν στο χωριό Καραβάδω Ηρακλείου. Επίσης, σε κάποια μέρη της Κρήτης χρησιμοποιούσαν την ακονιζά για την παρασκευή κίτρινου χρώματος.
2. Φύλλα αμυγδαλιάς και ροδιάς. Χρησιμοποιούσαν Αυγουστιάτικα φύλλα για να είναι μεστωμένα-ώριμα σε συνδυασμό με καρα-μπογιά για να επιτευχθεί η επιθυμητή απόχρωση.
3. Για το πράσινο χρησιμοποιούσαν και το ζουμί της χαμομηλιάς (είδος θάμνου)
Πράσινο επίσης έπαιρναν και από τα φύλλα της ροδιάς. Το φύλλο της καρυδιάς επίσης όταν το έβραζαν τους έδινε ένα μαυροπράσινο.

Κίτρινο
1. Xαμωλιά. Η χαμελαία του Διοσκορίδη. Μαζεύεται τα πρωτοβρόχια «τότες απού ‘χει όλη τη δύναμη». Με προσθήκη στυπτηρίας δίνει κίτρινη απόχρωση.
2. Ρίζα ξινής ρογδιάς, φλούδια και μεμβράνες του ροδιού, φρέσκα φύλλα ρογδιάς και ξερά φύλλα μυγδαλιάς. Τα φυτά αυτά τα βράζουν όλα μαζί. Δεν χρειάζεται πρόστυμμα, λόγω της τανίνης που περιέχουν η ρίζα και οι μεμβράνες των ρογδιών.
3. Μανούσα (μονά μανουσάκια) ή με λουλούδια της οξινίδας. Για τη βαφή χρησιμοποιούν στυπτηρία και αλάτι χοντρό.
4. Ξερά φύλλα αμυγδαλιάς. Τα φύλλα συλλέγονται τον Αύγουστο και ξεραίνονται σε σκιά. Στα προς βαφή νήματα-όργατα στην κρητική διάλεκτο-κατά τη διαδικασία της βαφής προσθέτουν στυπτηρία και στη συνέχεια χρησιμοποιούν αλυσίβα για καλύτερα αποτελέσματα.
5. Φύλλα βερυκοκκιάς. Σε αρχικό στάδιο γίνεται πρόστυψη με στυπτηρία και στη συνέχεια ακολουθεί η βαφή.
6. Λουτσά (βέρβερίς). Στα Ανώγεια και γενικά στην Δ. Κρήτη έβαφαν με τη ρίζα, το ξύλο και τον καρπό της μάλλινα και μεταξωτά. Η βαφή δεν χρειαζόταν πρόστυψη.

Καφέ
Το καφέ χρώμα επιτυγχάνεται με φυτικές ουσίες, σκουριά και καπνιά.
1. Στράφυλα (στέμφυλα) και φλοιός και φύλλα πλατάνου. Δίνουν ανοικτό καφέ χρώμα. Τα στράφυλα πρέπει να μην είναι πολύ φρέσκα αλλά να έχουν σκουρύνει. Η χρήση στυπτηρίας ήταν απαραίτητη.
2. Καρυδότσουφλα (καρυδόκουπες) και τρυφεροί κλώνοι καρυδιάς.  Λόγω της τανίνης που περιέχουν δεν χρειάζεται πρόστυψη. Τα υφάσματα που είναι βαμμένα με καρυδόκουπες ονομάζονται καρυδάκια.
3. Βελανίδι. τα βελανίδια για το ανοιχτό καφέ και το μπεζ. Χρησιμοποιούσανε τους καρπούς και το φλοιό  των βελανιδιών για βαφή σε αποχρώσεις του μπεζ. Η βαφή με βελανίδι είναι κατάλληλη για το στερέωμα της βαφής στα μάλλινα.
4. Σκουριά. Μάζευαν τη σκουριά από τα πολυσκουριασμένα σιδερικά. Κάποιες φορές  τα αγόραζαν και από τους γύφτους. Κατά τη διάρκεια της βαφής χρησιμοποιούσαν αδύνατο ξύδι και τρυγιά. Στις Ατσιπάδες Μονοφατσίου Ηρακλείου, αντί ξιδιού χρησιμοποιούσαν ξιδιασμένα αποπλύματα της σκάφης του ζυμωτού.
5. Καπνιά σε συνδιασμό με βελανιδόκουπες. Παίρνουν καπνιές απ’το τζάκι, λίγες μαύρες και περισσότερες προς το καφέ χρώμα και τις έβραζαν μαζί με βελανιδόκουπες. Δε χρειάζεται πρόστυψη με στύψη επειδή τα βελανίδια περιέχουν δεψικόν οξύ. Όταν δε χρησιμοποιείται καμιά φυτική ουσία έβαφαν τα όργατα με καπνιές και προσθήκη στυπτηρίας.

Μαύρο
Το μαύρο χρώμα επιτυγχάνεται με φυτικές ουσίες, με καπνιές σε συνδυασμό με κάρβουνο και με σκουριά.
1. Ρόδι και καραμπογιά. Παίρνουν τις φλούδες του ροδιού και αρκετά συρκωμένα(ώριμα) ρογδάκια, τα οποία περιέχουν και καρπούς.
2 Καπνιές και κάρβουνο. Κάνουν κάρβουνα από γέρικες κουρμούλες αμπελιού και λίγα δεσπολοτσίκουδα (κουκούτσια από μούσμουλα). Ρίχνουν στύψη αλελεσάπι.  Παρόμοια διαδικασία ακολουθείται και για τη βαφή των βαμβακερών.
3. Σκουριά. Η βαφή γίνεται σε πολλαπλά στάδια. Αρχικά γινόταν βαφή των μάλλινων σε καφέ και στη συνέχεια γινόταν εμβάπτιση σε ζουμί από σκουριά. Η εμβάπτιση σε σκουριά μπορούσε να γίνει περισσότερες από μια φορές έως ότου επιτευχθεί το επιθυμητό χρωματικό αποτέλεσμα.

Μπλε
1. Λουλάκι. Στις αρχές του 20ου αιώνα έβαφαν με Μισιργιώτικο λουλάκι , το λουλάκι των βαφέων, χωρίς πρόστυψη, επειδή το φυσικό λουλάκι βάφει μάλλινα απευθείας και σταθερά. Διαθέτονταν σε σκληρά και στιλπνα πλακίδια. Η ποσότητα του λουλακίου επηρέαζε το βάθος της απόχρωσης.
2  Καρποί ελιάς. Μάζευαν τους πεσμένους καρπούς της ελιάς που δεν προορίζονταν για φάγωμα.

Κόκκινο
1. Πρινοκόκκι ή κρμίζο (κόκκος ο βαφικός). Είναι άγνωστη η ακριβής χρήση του. Πιθανών να έβαφαν τα μαλλιά πρώτα με λουλάκι και μετά το βουτούσαν σε διάλυση κόκκου. Το πρινοκόκκι το χρησιμοποιούσαν συνειδητά  μόνο οι χωρικές που το μάζευαν μόνες τους. Οι υπόλοιπες το αγόραζαν και πιθανώς αγνοούσαν το όνομα και την προέλευσή του.
2. Ερυθρόδανο (ριζάρι) ή αγριοριζάρι. Πολυετές φυτό η ρίζα του οποίου ήταν ευρέως διαδεδομένη για τη βαφή κόκκινων νημάτων. Από μαρτυρίες γνωστοποιείται ότι η χρήση των στελεχών του υπόλοιπου φυτού έδινε μωβ χρώμα. Τις ρίζες πριν τη βαφή τις ξέραιναν και μετά τις κονιορτοποιούσαν.

Βαφές για βαμβακερά

Κίτρινο
1. μαντρηλίδα ή μαντηλίδα (χρυσάνθεμο, μαργαρίτα). Γύρω στο τέλος Μαΐου γινόταν η συγκομιδή, όταν το φυτό ήταν ώριμο. Χρησιμοποιούσαν στυπτηρία.
2. άθος (στάχτη).  Μάζευαν τη στάχτη από το τζάκι  και με το αφέψημα έβαφαν τα νήματα και κατόπιν τα άφηναν στον ήλιο. Την διαδικασία την επαναλάμβαναν πολλές φορές.
3. ρογδόφυλλα και παραγινωμένα ρόδια. Κρατούσαν το υπόλοιπο από την βαφή των μάλλινων και έβαφαν τα βαμβακερά με προσθήκη μεγάλης ποσότητας στύψης.
4. κρομυδόφυλλα. Χρησιμοποιούσαν τα απόξώφυλλα των κρεμμυδιών με προσθήκη στύψης.
5. φύλλα πλατάνου. Με την προσθήκη ποτάσας και φύλλα πλατάνου επιτύγχαναν χρώμα κίτρινο.
6. κρόκος, ζαφορά ή στρένβέργια.  Από τους στήμονες των κίτρινων κρινακίων για τη βαφή των βαμβακερών.
7. ξινολούλουδο. «Τσίτρινο(κίτρινο) ήβγαζα (έβγαζα)από το ξινολούλουδο… κετέεις (ξέρεις) τι είναι; Ετσειονά (εκείνο) απού (που) φυτρώνει δίπλα στσ’ (στους) αγρούς με τα τσίτρινα (κίτρινα) αθάκια, ε, κειονά (εκείνο).
8. Ράμνο. Από το ράμνο (είδος καλλιεργημένου θάμνου) παίρνουμε κίτρινο προς το λαδί»

Πράσινο
1. χλωρά φύλλα αμυγδαλιάς. Το πράσινο χρώμα επιτυγχάνεται με την προσθήκη στύψης, άθου (δηλ. στάχτη) και αλουσάς κατά τη διάρκεια της βαφής.
2. ιβίσκος. Τα στελέχη του φυτού δίνουν αποχρώσεις του πράσινου. «Από τον ιβίσκο εγώ έχω βγάλει πράσινο προς το χακί.»

Μπλε
1. Λουλάκι. Έβαφαν με λουλάκι που το προμηθεύονταν από τους μπογιατζήδες. Επειδή το λουλάκι δεν είχε τόσο καλά αποτελέσματα στην βαφή των βαμβακερών χρησιμοποιούσαν στο προς βαφή λουτρό μαλλόρουπο ή κοινώς σαργιά.
Μετά τη βαφή βουτούσαν τα βαμβακερά σε λεκάνη με ουρία για καλύτερη στερέωση του χρώματος. Η μέθοδος εισήχθη στην Κρήτη από γυναίκες που είχαν επικοινωνία με γυναίκες άλλες ελληνικές επαρχίες.

Καφέ
1. Αμυγδαλόκουπες. Αμέσως μετά τη συλλογή των αμυγδάλων και πριν φύγει η
υγρασία, τα σπάνε και βράζουν το ξυλώδες περίβλημα. Με τον τρόπο αυτό, παίρνουν ένα χρώμα ανοικτό καφέ.
«Επίσης γινόταν συνδυασμός του ήδη βαμμένου νήματος με άλλα χρώματα. Για παράδειγμα το νήμα που ήταν βαμμένο κίτρινο μπορούσες να το ρίξεις μέσα σε ίντιγκο και να πάρεις πράσινο. Το ήδη βαμμένο κόκκινο νήμα από ριζάρι το αναμειγνύαμε με κίτρινο και μας έδινε πορτοκαλί.»

Πηγή:gardenmagazine.gr

Σκληρά εργαζόμενα… σκυλιά!

Ευαγγελία Αναστασάκη | 

Υπάρχουν πολλά εργαζόμενα σκυλιά ανά τον κόσμο, που απασχολούνται σεδιάφορα πόστα, έστω κι αν δεν το γνωρίζουμε. Και δεν είναι μόνο οι σκύλοι της Αστυνομίας που ργάζονται σκληρά. Ο φωτογράφος Andrew Fladeboe παρουσιάζει πορτρέτα σκλυρά εργαζόμενων σκύλων ανά τον κόσμο που χρειάζονται όχι μόνο την προσοχή μας αλλά και αρκετή από την εκτίμησή μας γι’ αυτό που κάνουν. Η συλλογή που παρουσίασε πρόσφατα με τον τίτλο «The Shepherd’s Realm» δείχνει πού απασχολούνται τα σκυλιά, από την επαρχία μέχρι την πόλη και τους ιδιώτες.

1. Βοσκός

2. Σκύλος φροντίδας παραπληγικών

3. Σκύλος-διασώστης

4. Αστυνομικός σκύλος

5. Σκύλος-σεκίουριτι

6. Σκύλος θεραπείας για ηλικιωμένους

7. Σκύλος ανακάλυψης εκρηκτικών

8. Σκύλος-οδηγός τυφλών

Photographer Travels the World to Capture the Diversity of Beauty in 37 Different Countries

Romanian photographer Mihaela Noroc is on a mission to capture portraits of women from every country in the world in order to shed light on the beauty that exists everywhere. A little over two years ago, at the age of 27, Noroc quit her job, withdrew all her life savings, and embarked on an incredible journey across the globe with little more than her camera and backpack. Her travels so far are documented in The Atlas of Beauty, an ongoing project that features a diverse array of local women from 37 different countries and almost every single continent.

Noroc, who speaks five languages fluently, says that it's usually not a challenge to communicate with her subjects. Sometimes she only has 30 seconds to snap a quick shot of a woman she's stopped on the street, while other times she may spend up to an hour photographing someone she scouted on social media the day before. Either way, the photographer always tries her best to make the woman feel special, unique, and proud of the native culture she's representing.

"Now I can say that beauty is everywhere, and it's not a matter of cosmetics or sizes but more about being yourself," Noroc shares in an article on Bored Panda. "Global trends make us look and behave the same, but we are all beautiful because we are different. In the end, beauty is in the eye of the beholder, and the beholder is always somebody else. My goal is to continue and take photos of women from each country of the globe, making The Atlas Of Beauty a mirror of our diverse societies and an inspiration for people that try to remain authentic."

Although Noroc has focused her lens primarily on young women in her own age group, she hopes to be able to branch out to include more diverse groups of subjects in the future as she continues her journey. She is looking to raise funds that will allow her to travel to other countries and complete her project, with the goal of eventually publishing a book on The Atlas of Beauty.

Above: Tibetan Plateau, China

Nasir al-Mulk Mosque, Shiraz, Iran

Nasir al-Mulk Mosque, Shiraz, Iran

Cuenca, Ecuador

Atacama Desert, Chile

Medellin, Colombia

Oxford, UK

Otavalo, Ecuador

Sumatra, Indonesia

Omo Valley, Ethiopia

Colca Valley, Peru

Maramures, Romania

Medellin, Colombia

Arequipaperu, Peru

El Paico, Chile

Amazon Rainforest

San Francisco, USA

Riga, Latvia

Rio de Janeiro, Brazil

Harlem, New York City, USA

Little India, Singapore

Yangon, Myanmar

Shiraz, Iran

Mawlamyine, Myanmar

Η ΧΡΥΣΟΦΟΡΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ PET TRAFFICKING

Η ΧΡΥΣΟΦΟΡΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ PET TRAFFICKING 

- Απο την Αργυρω Κ. Μωρου

Πίσω από τα εκφραστικά ματάκια των κουταβιών στις καλογυαλισμένες βιτρίνες των pet shops κρύβεται μια κτηνώδης και επικερδής βιομηχανία «προϊόντων » που έχουν ημερομηνία... λήξης. Και για όσο οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί κωφεύουν, θα συνεχίσει να ευημερεί –και στην Ελλάδα– κακοποιώντας βάναυσα σκυλιά και γατιά. Διαβάστε το ρεπορτάζ για το pet trafficking, στο τρίτο τεύχος του περιοδικού ΜΕΤΡΟ που κυκλοφορεί. Απο την Αργυρω Κ. Μωρου Διαβαστε ολο το αρθρο εδω:http://api.ning.com/…/u03A4u039Fu03A0u03A1u0391u0393u039Cu0… Περιοδικό ΜΕΤΡΟ https://www.facebook.com/periodikometro/photos/pb.1547537965476855.-2207520000.1424875874./1598306827066635/?type=1&theater